Προς το γεράκο με το μπαστούνι...

Αγαπητέ γεράκο... ΤΙ ΣΚΑΤΑ; Αντιλαμβάνομαι ότι ενδεχομένως ζεις στο δικό σου φανταστικό κόσμο, ότι τα πράγματα ήταν καλύτερα το 1712 που ήσουν εσύ παιδί, αλλά ειλικρινά... τι στο διάλο; Γυρνούσα πίσω στο γραφείο όταν σε είδα να τρεκλίζεις στο πεζοδρόμιο. Απείχες τουλάχιστον 15 μέτρα από μένα όταν πέρασα από μπροστά σου και στάθηκα να περιμένω στη διάβαση. Ελπίζω να καταλαβαίνεις κι εσύ την απορία μου, όταν αναρωτιέμαι «Γιατί ο γέρος, άλλαξε την πορεία του, επιτάχυνε και έπεσε πάνω μου ουρλιάζοντας μέσα στο αυτί μου ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ! ειρωνικά».

Δηλαδή τι ακριβώς νόμισες; Ότι σε «έκοψα», σου έκοψα την ορμή; Σιγά ρε Κεντέρη! Ποιος νομίζεις ότι είσαι ο γιος του ανέμου; Η οποιαδήποτε σχέση με τον άνεμο που μπορεί να έχεις τώρα είναι αυτός που δημιουργείς όταν τρως baked beans. Αλλά και συγγένεια με τον άνεμο να είχες, το πιο πιθανό είναι να ήσουν προπάππος του πόσο μάλλον γιος του.

Όχι δηλαδή ειλικρινά... πως λειτουργούν τα λίγα εναπομείναντα εγκεφαλικά κύτταρα σου; Βγαίνεις και πέφτεις πάνω σε τυχαίους περαστικόυς επειδή σου έκοψαν το δρόμο; ... 5 λεπτά πριν τους φτάσεις;;;;;;

Μα ειλικρινά τι πεζός που είσαι

Ποιος διάολος έβαλε το σπαθί στο βράχο...

...Και επιτρέπουν σε όποιον – όποιον να το τραβα; Βασιλιάς Αρθούρος συνέχεια. Είχαμε 2 – 3 ωραίες ήσυχες εβδομάδες μακρυά από τον ενοχλητικό Αρθούρο. Όμως φυσικά δεν έλειπαν τα περίεργα emails. Ο λόγος που τον αναφέρω σε αυτό το blog είναι επείδη δε μου επιτρέπουν να του απαντώ όπως του αξίζει ή όπως θα ήθελα. Ο τυπάκος αποφάσισε να πάει στην Τουρκία για κάποιες δουλειές. Οπότε γράφει ένα ημέλι και μου λέει: «Είμαι στην Τουρκία για δουλειές, μόλις κανονίσω να αποκτήσω ένα τούρκικο τηλέφωνο, θα σας το στείλω να με πάρετε να με ενημερώσετε σε ποιο στάδιο βρισκόμαστε».

ΣΩΩΩΠΑ ΡΕ ΜΕΓΑΛΕ! Εγώ στην καλύτερη μου, δε θέλω να μιλάω στο τηλέφωνο ούτε να παραγγείλω pizza και θα σε πάρω από μόνος μου στην Τουρκία να σε ενημερώσω κιόλας; Βρε άι σιχτίρι από δω χάμω να στο πω και τούρκικα! Θες αρχηγέ μου να μάθεις που βρισκόμαστε πάρε τηλέφωνο μόνος σου, ποιος νομίζεις ότι είσαι ο Graham Bell; Αν στην τελική βρίσκεις το τηλέφωνο ακριβό, στείλε μηνύματα καπνού, περιστέρια και πτεροδάκτυλο άμα θες. Αλλά αν νομίζεις ότι θα σε πάρω εγώ λες και είσαι ο προϋστάμενος μου είσαι τρομέρα γελασμένος.

Περιττό να σας πω πως επικοινωνία δεν υπήρξε. Προχτές, με παίρνει τηλέφωνο (αυτή η κακιά του συνήθεια να μιλάει με μένα αντί με τον υπεύθυνο που έρχεται σε επικοινωνία με όλους τους πελάτες δεν την καταλαβαίνω). Μου λέει πως πάμε με τις αλλάγες που ζήτησα; Του εξηγώ ευγενικά ότι πρέπει να μιλήσει με έναν άλλο developer διότι δε ανατέθηκαν σε μένα. Και με ρωτά Δηλαδη εσύ σε τι δουλεύεις;

ΡΕ ΠΛΑΝΗΤΑΡΧΗ ΔΕ ΜΑΣ ΧΕΖΕΙΣ; Δουλεύω τον κόσμο ολόκληρο εσύ τι ζόρι τραβάς; Δεν ήξερα ότι θα με παίρνει ο κάθε άσχετος και θα μου ζητά αναφορά για το τι ακριβώς κάνω. Εγώ ρε δε λέω τι κάνω ούτε στο αφεντικό μου και θα το πω σε σένα; Λες και αν σου πω θα καταλάβεις... άντε και σου λέω ότι δουλεύω σε emulator IP πακέτων με incoming traffic με Self-similarity & Long Range Dependence, εσύ θα το κατάλαβεις; Εδώ καλά καλά δεν καταλαβαίνεις όταν σου μιλά κάποιος Αγγλικά και είναι και η μητρική σου γλώσσα και θα καταλάβεις και σε τι δουλεύω που θα σου δώσω και αναφορά; Αντε τράβα να δεις teletubbies να ησυχάσουμε κι εμείς...

... απλά προσπάθησε να τα δεις με υπότιτλους γιατί δε βλέπω να τα πιάνεις αλλιώς!

…Debugging!

Τελικά αν απειλήσεις όλα γίνονται. Με πολύ όμορφο τρόπο διέρευσε στην εταιρία ότι ψάχνω να βρω αλλού δουλειά. Ο προϋστάμενος μου, πρωτοπαλλήκαρο στην προπαγάνδα αυτή, κατάφερε να πιέσει και να με δώσουν προαγωγή... δηλαδή μισή προαγωγή, με μισή αύξηση. (Η υπόλοιπη σε 6 μήνες). Κατά συνέπεια είμαι ακόμα εδώ.

Τον τελευταίο καιρό έχουμε πιέσει τρομερά, να ολοκληρώσουμε το ένα από τα διάφορα projects ώστε να αρχίζει ο αγαπημένος μας αντιπρόσωπος να το προωθεί στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Όμως ο συγκεκρίμενος αντιπρόσωπος μας έχει κάνει τα νεύρα κρόσια, τα αρ....α τσουρέκια, τα νεύρα κάγκελο τελος πάντων το πιάνετε το νόημα. Το όνομα αυτού; Αρθούρος! Ο οποίος την είδε «έχω-τραβήξει-σπαθί-από-το-βράχο-και-κάνω-ότι-γουστάρω», κοινώς έπιασε τον παπά απ'τα γένια για να μην πω τίποτα χειρότερο, και μας δίνει όλη μέρα διαταγές λες και δουλεύουμε για αυτόν.

Μιλάμε για έναν τύπο ο οποίος οδηγεί Mercedes 80000 λιρών αλλά όταν μας παίρνει τηλέφωνο μας ζητά να τον παίρνουμε πίσω τηλέφωνο εμείς για να μην χρεώνεται το κινητό του. Είναι το είδος του ανθρώπου που θα πει ψέματα, θα διαστρεβλώσει κουβέντες και θα πατήσει επί πτωμάτων για να πετύχει αυτό που θέλει, και προπαντώς άσχετα με ότι του λες, θα ακούει αυτό που θέλει ή δε θα ακούει καθόλου μέχρι να γίνει το δικό του.

Για να μην μακρυγορώ, ο Βασιλιάς-Αρθούρος λοιπόν είναι ένας τυπάκος ΤΟΣΟ ΗΛΙΘΙΟΣ που μπορεί να σκοντάψει σε ασύρματο τηλέφωνο. Αδυνατεί να καταλάβει ότι ένας υπολογιστής με οθόνη αφής, ΕΙΝΑΙ ΠΑΛΙ ΕΝΑΣ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗΣ. Στέλνει κάτι emails κάθε μέρα λέγοντας: «Πάρε με τηλέφωνο τώρα!»... για στάκα ρε Φιντέλ Κάστρο! Πως την έχεις δει; Δε δουλεύω για σένα. Θα σε εξυπηρετήσω όσο καλύτερα μπορώ αλλά μέχρι εκεί. Για ξεκαβάλα λίγο.

Το τελεύταιο email του το απόλαυσα πάντως. Σε κάθε email του προσθέτει σαν παραλήπτες, εμένα, τον προϋστάμενο μου, τον Γενικό διευθυντή, τον Τεχνικό Διευθυντή και τον Product Manager. Μετά από μια σειρά τέτοιων emails λοιπόν, στέλνει χτες ένα γκρινιάζοντας ότι η εφαρμογή δείχνει μόνο 9 από τα 10 βίντεο που δημιούργησε... και το έστειλε και πάλι σε όλους.

Με χαρά λοιπόν του απάντησα: Δείχνει 9 από τα 10 διότι μόνο 9 δημιούργησες, όχι 10.

Ήθελα να προσθέσω Είσαι τόσο στόκος που θα προσπαθούσες να βάλεις και τα Μ&Μs ακόμα σε αλφαβητική σειρά αλλά δε νομίζω να το έπιανε!

Ανταγωνισμός!

Και πολύ κράτησε! Δεν ξέρω πως να αντιδράσω με τις νέες εξελίξεις. Λόγω φόρτου εργασίας, η εταιρία θα προσλάβει 2 ακόμα προγραμματιστές για να αναλάβουν ένα νέο project. Όλα καλά ως εδώ. Το πρόβλημα είναι ότι κι οι δυο που θα προσληφθούν, θα έχουν περισσότερη εμπειρία από μένα, σε όλα όσα συνήθως αναθέτονται σε μένα. Οπότε αρχίσεις να νιώθεις την καρέκλα σου να τρίζει εκεί που την έβλεπες να βγάζει ρίζες. Και αναρωτιέσαι τι γίνεται τώρα;

Πάντα έλεγα ότι το καλύτερο ξεκίνημα το κάνεις από μικρή εταιρία, διότι θα ανέβεις πολύ γρήγορα. Εκεί λοιπόν που αρχίζεις και αποκτάς μια κάποια ειδικότητα στην εταιρία, σου έρχονται 2 άλλοι, με μεγαλύτερους μισθούς και περισσότερη εμπειρία να αναλάβουν ένα project που ενδεχομένως θα φέρει περισσότερα λεφτά στην εταιρία από το δικό σου, αλλά και ενδεχομένως θα κάνουν καλύτερη δουλειά από σένα.

Κι αρχίζω να αναρωτιέμαι που κολλάω εγω; Αν θεωρητικά, μπορούν να κάνουν ό,τι εγώ και ίσως καλύτερα... έγω τι ρόλο παίζω στην εταιρία και πόση ανέλιξη μπορώ να ελπίζω; Είναι για αυτό το λόγο που οι προγραμματιστές έχουν γίνει οι μισθοφόροι του μέλλοντος. Σε προσλαμβάνουν τελειώνεις μια δουλειά και μετά φεύγεις στον επόμενο πλειοδότη για να κάνεις κάτι άλλο. Ειλικρινά, αρχίζω να σκέφτομαι την επόμενη μου κίνηση. Έχοντας εναν senior προϋστάμενο, και άλλους δυο να έρχονται και στην ουσία να μπαίνουν πάνω από σένα, δε βλέπω πως θα μπορούσα να πάρω κάποια ανώτερη θέση αν αυτή ανοίξει.

Δε λέω ότι κινδυνεύει η θέση μου... λόγω πρότερης καλής διαγωγής ίσα ίσα το αντίθετο θα έλεγα. Αλλά δε βλέπω και ανέλιξη γρήγορα από εδώ και στο εξής, κι αυτό είναι που με στενοχωρεί. Δε με φοβίζει ο ανταγωνισμός ιδιαίτερα, το βλέπω και σαν ευκαιρία να μάθω καλύτερα τους τομείς που διάλεξα να δουλεψω από κάποιους που ξέρουν καλύτερα από μενα. «Η τέχνη κλέβεται» μας έλεγε κάποτε ένας δάσκαλος, κι έχει δίκιο. Ίσως είναι και ευκαιρία να μάθουμε μερικά νέα κόλπα, ίσως και να αποδειχτεί πως δεν ξέρουν και πάααρα πολλά παραπάνω, οπότε να μου δώσουν το πάτημα να ζητήσω περισσότερα στο μέλλον.

Δεν ξέρω πως ο καθένας σας εκεί έξω θα αντιδρούσε ή αντιδρά σε τέτοιες καταστάσεις, όμως στην περίπτωση που πραγματικά, νιώσω ότι δεν έχω τίποτα παραπάνω να κερδίσω από αυτό το περιβάλλον ή από τους συνεργάτες μου, ή ακόμα αν αντιληφθώ ότι η δουλειά που μου δίνεται δεν έχει το κύρος που είχε κάποτε, με βλέπω να παίρνω τα κουβαδάκια μου και να πηγαίνω σε άλλη παραλία.

Καλημέρα!

Η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται και τα σχετικά... σωστά; Ξύπνησα από τις σταγόνες της βροχής που έπεφταν στο μπαλκόνι. Πήρα ομπρέλλα και έφυγα για δουλειά. 5 λεπτά πριν ξεκινήσει το τρένο ήμουν εκεί και μπροστά μου βλέπω μια λαοθάλασσα να περιμένει μπροστά σε μια οθόνη σαν τα ζόμπι από το Dawn of the Dead (ή μήπως Shaun of the Dead) και να περιμένουν να εμφανιστεί στην οθόνη ο μαγικός αριθμός της πλατφόρμας από όπου φεύγει το τρένο. Γαμώτο, ένα από τα ζόμπι είναι γνωστό, ταξιδεύουμε μαζί κάθε μέρα. Όπως καταλαβαίνετε το τρένο μου δεν ήρθε.

Σαν άλλος επιζών από το 28 εβδομάδες αργότερα λοιπόν πάω να βρω τρόπο να φτάσω στη δουλειά μου που είναι στο Harrogate περίπου 25 λεπτά με το τρένο. Οι αρχές που σε προστατεύουν από το να γίνεις κι εσύ ζόμπι, μας είπαν να πάρουμε τρένο για York και να πάμε από εκεί στο προορισμό μας. Πριν υποθέσετε ότι το York είναι κάπου ανάμεσα στο προορισμό και την αφετηρία μου κάνετε λάθος. Είναι αντιδιαμετρικά σχεδόν. Αφού λοιπόν κάναμε τον κύκλο και σταματούσαμε σε κάθε σταθμό στη διαδρομή για 5 – 10 λεπτά για άλλα αργοπορημένα τρένα φτάσαμε δυο σταθμούς πριν το Harrogate.

Όπου μας λένε κατεβείτε, έπεσε δέντρο στις ράγες.
Οπότε και πήραμε λεοφορείο για το υπόλοιπο της διαδρομής. Η βροχή δεν είναι ιδιαίτερα δυνατή. Απλά συνεχής τις τελευταίες 2 μέρες.

Το συμπέρασμα είναι πως έτσι και ξανακούσω κανένα να λέει ατάκες του στυλ: «Αυτά δε γίνονται στο εξωτερικό, και μόνο η Ελλάδα καταρρέει σε πλυμμήρες... και ότι στην Ευρώπη αν γίνει κάτι τέτοιο σε παίρνουν με λιμουζίνα στη δουλειά σου για αποζημίωση» θα έρθω να τον δείρω... ειλικρινά!

Microsoft Gold Partner

Vista!

Η εταιρία μου ήταν Microsoft Partner ήδη όταν με προσέλαβαν. Κάποιος βέβαια αποφάσισε ότι θα φέρει πολλά έσοδα στην εταιρία αν γίνουμε Gold Partner. Για να γίνει η εταιρία Gold Partner έπρεπε να μαζέψουμε κάποιους πόντους. Όποτε κάποιος στο IT Department (αν τον πιάσω θα τον σκίσω τον μπινέ) είπε «Αα να κάνουμε την εφαρμογή που δουλεύει ο Compilerakos vista certified να πάρουμε τους πόντους που χρειαζόμαστε!». Απλό πράγμα είπε είναι. Ε Άι σιχτίρ.

Για να γίνει μια εφαρμογή Vista Certified, απαιτείται να περάσει απο 32 test cases για x86 συστήματα κι άλλα τόσα για x64 συστήματα. Κάθε test case απαιτεί με τη σειρά του μέρες εργασίας και προγραμματισμού να αλλάξεις την εφαρμογή ώστε να τα περάσει. Τα μην-τα-χαρακτηρίσω vista έχουν βασικές διαφορές στον τρόπο που πρέπει να κατασκευάζονται τα προγράμματα και που εγκαθίστανται και να σας πω κάτι είναι για τον !@&#^%!.

Όπου και να κοιτάξεις στα διάφορα φόρουμ, θα δεις ότι χρειάζονται περίπου 2 μέρες ανά test case για να σιγουρευτείς ότι όλα είναι εντάξει. Έ φυσικά εμένα μου είπαν «έχεις 15...». Έλα όμως που επειδή έφευγα Νορβηγία οι μέρες μου έγιναν 10. Γαμάτα ε;

Με τα πολλά το στείλαμε, δούλεψα ταχύτατα σε αυτό το θέμα, κι έφτασα να δίνω διαταγές και στους προυσταμένους μου, οι οποίοι με έβλεπαν και απλά εκτελούσαν. Ακόμα κι ο ιδιοκτήτης της εταιρίας μου είπε «εκείνες τις μέρες σε έβλεπα κι άλλαζα δρόμο», ο οποίος μάλλον έδωσε εντολή να εκτελείται ό,τι πω ώστε να πετύχουμε το σκοπό μας.

Σήμερα ήρθαν τα αποτελέσματα. Επίσημα η εφαρμογή μας είναι η 343^η στον κόσμο, που είναι Vista Certified. Ναι δεν αξίζουν μία τα vista αλλά στην εταιρία θα φέρει έσοδα. Ήδη το marketing department τρίβει τα χέρια του με το νέο όπλο που πήραν. Ο ιδιοκτήτης και γεν. Διευθυντής δεν το ξέρει ακόμα. Ελπίζω όταν το μάθει να μην προσέξει ότι ένα από τα χαρτιά του που πρέπει να υπογράψει λέει να μου δώσει αύξηση και εταιρικό αυτοκίνητο.

Can you say subliminal message???

Conference in Norway!

Δε σου δίνεται συχνά η ευκαιρία να πας σε συνέδριο στη Νορβηγία με όλα τα έξοδα πληρωμένα. Πήρα λοιπόν μια εβδομάδα άδεια από τη δουλειά μου, και έκλεισα το ταξιδάκι μου. Έφτασα στο αεροδρόμιο Κυριακή, και περίμενα τον supervisor μου να σκάσει μύτη για να κάνουμε check in μαζί. Κλασσικός Ελληνάρας, ο supervisor σκάει μύτη με ένα μπλουζάκι «300» με όλα τα άιματα και λοιπά του logo.

Η πτήση είχε την ταλαιπωρία της, διότι, τη μια ξέχασε ο προφέσορας τη μπανάνα με τα λεφτά διαβατήρια κλπ κάπου και έτρεχε όλο το αεροπλάνο να τα βρει. Απορίας άξιον! Πως ανέβηκε στο αεροπλάνο εφόσον το διαβατήριο ήταν στη μπανάνα; Γενικά τα πράγματα στο Όσλο ήταν ολίγον τι ανοργάνοτα. Τίποτα απολύτως δε σε εμποδίζει να βγεις στη νορβηγία, χωρίς να δείξεις το διαβατήριο σου. Πριν πείτε, ότι το βλέπουν στην χώρα από όπου ξεκινάς, θα σας πω το εξής: «κι αν το όσλο είναι απλά ενδιάμεσος σταθμός και δεν έχεις βίζα για εκεί;» Πράγματι στο Όσλο γίνεται της κακομοίρας. Εφόσον είναι εκτός ΕΕ πρέπει να πάρεις τη βαλίτσα σου άσχετα αν ταξιδεύεις για αλλού μετά για να περάσεις από τελωνείο. Και εκεί χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί το κουμπάρο. Σε κάθε γραμμή βγαίνουν οι βαλίτσες από 4 πτήσεις όλες ανακαταμένες, και μπορεί να κάνεις και 40 λεπτά μέχρι να έρθει η βαλίτσα σου. Τι γίνεται όμως, όταν το transit σου είναι 45 λεπτά, και στο όνομα σου έχει χρεωθεί και η βαλίτσα του προφέσσορα από μαλακία του υπάλληλου, και ο προφέσσορας που είναι σε άλλη πτήση βασίζεται σε σένα να πάρεις και τη δική του βαλίτσα να περάσεις και από τα δυο τελωνεία να κάνεις ξανά check in για να μην χάσεις την πτήση μέσα στα 5 λεπτά που σου απομένουν;

Η απάντηση είναι τίποτα! Χάνουμε την πτήση, με προλαβαίνει εν τω μεταξύ κι ο προφέσσορας, πάω εγώ να κανονίσω να πετάξω με μια άλλη αφού βρήκα τη βαλίτσα μου, κι ο προφέσσορας ψάχνει με αγωνία να βρει τη βαλίτσα του με ένα απόκκομα που έγραφε το όνομα μου επάνω. ΧΑΜΟΣ. Τελικά τη βρήκαμε τη δική του, εκείνη ξεκίνησε για το Trondheim (ο τελικός μας προορισμός) πριν από εμάς με την πτήση που έχασα για να περιμένω τη δική μου βαλίτσα. Και καλά εντάξει, η δική μου βγήκε, έλα που όμως στο σύστημα κι η άλλη δική μου ήταν. Γιατί τέτοιες διακρίσεις ρε φίλε;

Τέλος πάντων να μην τα πολυλογώ φτάσαμε στο Trondheim. Το ξενοδοχείο ήταν αρκετά καλο (4 αστέρων) και όταν έμπαινες έβλεπες στην τηλεοράση: «Καλώς ορίσατε Compiler» Σε άπταιστα νορβηγικά! Τι σου είναι η τεχνολογία. Οι τρεις μέρες που ακολούθησαν ήταν του συνεδρίου.

Δεν έλεγε πολλά το συνέδριο. Τα papers που παρουσιάστικαν δεν είχαν καμιά απολύτως σχέση με τη δική μου έρευνα, αλλά πήγα απλά για τις δημόσιες σχέσεις. Έχοντας παρευρεθεί σε πολλά τέτοια συνέδρια, είναι ωραίο να βρίσκεις ξανά ανθρώπους που θαυμάζεις διότι έχεις διαβάσει καμιά 200αριά papers τους και να μιλήσεις μαζί τους στα ίσια για να ξεκαθαρίσεις απορίες, να κάνεις συνεργασίες κλπ. Έτσι κι έγινε, επίσης βρήκα και έναν σουηδό professor με 2 phd και εγώ δεν ξέρω πόσες δημοσιεύσεις. Είμαστε φίλοι με το γιο του, και ήταν πολύ φιλικός μαζί μου. Πέρυσι ο άνθρωπος αυτός με εμπιστεύτικε με το χειρόγραφο βιβλίο του, για να μπορέσω να ξεκολλήσω από ένα αδιέξοδο που είχα στην έρευνα μου. Απίστευτος τύπος και με πολύ πλάκα.

Υπήρχαν όμως και τα κακώς κείμενα. Ο ένας ήταν ένας Γερμανός καραγκιόζης που δεν έχανε ευκαιρία, να φέρει σε δύσκολη θέση τους ομιλητές. Σε κάθε ερώτηση που έκανε κάποιος, κουνούσε το κεφάλι του καταφατικά λες και είχε καταλάβει τίποτα, ή λες και είχε σκεφτεί την ίδια ερώτηση με ένα σαρδόνιο χαμόγελο που σε έκανε να μην ξέρεις αν θέλεις να του σπάσεις τα μούτρα, ή να του ρωτάς 100 ερωτήσεις για να πάρει το μάθημα του όταν έρθει η σειρά του να μιλήσει. Ο supervisor μου με διαβεβαίωσε ότι όλοι στο συνέδριο τον ξέρουν, και ξέρουν τι μαλάκας είναι.

Ο άλλος ήταν ένας τύπος που δούλευε για τη Google. Καλά τι ΨΩΝΑΡΑ! Σώπα ρε φίλε ποιος είσαι; Λοιπόν ο τύπος πράγματι, έχει δουλέψει σε καινοτόμες ιδέες από το 1984 και έχει φέρει πολλές επαναστάσεις στο χώρο του διαδικτύου. Είναι κεφάλι δε λέω. Όμως για ένα λεπτό ρε φίλε, σε μένα που είμαι ακόμα μικρός και διδακτορικό δεν έχω πάρει ακόμα, παίξε το genius. Όμως απέναντι σου δεν είχες φοιτητές, αλλά και καθηγητές που διδάσκουν 30 χρόνια και. Ποιος είσαι εσύ που θα τους πει, τι είναι καινοτομία στο ίντερνετ και ότι [quote]"If you disagree with me, then that is your problem"[end quote]. Ξεκαβάλα και λίγο φίλε γιατί δε θα ξαναδείς συνέδριο ούτε του Αγ. Π…ου ανήμερα!

Ο τρίτος ήταν ένας δικός μας, Έλληνας. Φοιτητής αυτός, τον έστειλαν για το συνέδριο. Καλό παιδί και φιλικό, αλλά ΤΜΙ. Too Much Information. Τι με νοιάζει εμένα ρε φίλε να μάθω μέσα στη μια μέρα που σε γνώρισα, αν έχεις κάνει εγχείρηση για αιμορροϊδες, αν έχασες 20 κιλά πριν από 3 χρόνια κι αν σε έπιασε διάρρεια εξαιτίας του κρύου; ΕΛΕΟΣ, ο τύπος με πετυχαίνει το απόγευμα στο ξενοδοχείο και το 1^ο πράγμα που λέει είναι αυτό: «Φίλε πρέπει να βιαστώ γιατι με έπιασε κώψιμο». Εμ, κι εγώ γιατί πρέπει να το ξέρω δηλαδή; Πες κάτι άλλο ρε, έχω ένα τηλεφώνημα, έχω δουλειά, έχω να πάω να απλώσω τραχανά στην τελική.

Τέλος πάντων τι να πεις, το Trondheim είναι μια πάρα πολύ όμορφη πόλη αλλά σχετικά βαρετή. Τη βλέπεις όλη σε μια μέρα και μετά δε θες να βγεις από το δωμάτιο σου. Ούτε από τις νορβηγίδες μπορώ να πω ότι εντυπωσιάστικα. Τίποτα το σπουδαίο. Αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν ο τάρανδος που έφαγα στο επίσημο δείπνο. Ευτύχως δεν έλαμπε κανένα κόκκινο κομμάτι οπότε μπορώ να είμαι σίγουρος ότι δεν έφαγα το Rudolph.

In any case ήταν ένα γαμάτο ταξίδι, το οποίο κόστισε συνολικά 900 λίρες Αγγλίας, τις οποίες περιμένω σε 2 εβδομάδες από το πανεπιστήμιο… Nice doing business with you!

Γκάλοπ!

Σχεδόν καθημερινά διαβάζω τις ειδήσεις στο www.in.gr για να ενημερώνομαι για τα τεκτενόμενα της Ελλάδας. Όταν ζεις σε μια ξένη χώρα διαβάζεις σχεδόν τα πάντα για τη χώρα σου ακόμα κι αν δε σε αφορούν. Είναι λοιπόν κάτι που έχω παρατηρήσει εδώ και καιρό αλλά έλεος δεν αντέχω άλλο να μη βγάλω χολή.

Αναφέρομαι στις ψηφοφορίες που έχει το site για διάφορα θέματα, με 3 – 5 επιλογές. Ενδιαφέρον να ξέρεις τι σκέφτονται οι υπόλοιποι που διαβάζουν τα νέα καθημερινά. Όμως παλληκάρια σόρρυ κιόλας, αλλά την τελευταία επιλογή τι σκατά τη θέλετε; «Δεν γνωρίζω δεν απαντώ». Αλλά άντε εσείς τη βάλατε, οι άλλοι οι «έξυπνοι»;

Ρε αρχηγέ μου, δεν είναι υποχρεωτικό τo γκάλοπ. Δεν θες να απαντήσεις, ΜΗΝ απαντάς. Δηλαδή να μπεις στη διαδικασία να ψηφίσεις, για να πεις τι; Οτι δεν απαντάς; Ε και χέστικε η Φατμέ στο γενί τζαμί αν δεν απαντάς εσύ. Είναι τραγικό αυτό που συμβαίνει. Δε σας έβαλαν και το μαχαίρι στο κόκκαλο. Να πω ότι η ερώτηση είναι μέρος άλλων ερωτήσεων και δε θέλεις να απαντήσεις στην συγκεκριμένη να πω οκ, αλλά είναι ΜΟΝΟ ΜΙΑ!!!!

Δηλαδή σας φαντάζομαι, μπροστά στην οθόνη... ω τι ωραία ένα γκάλοπ. Χμμ «Βλέπετε βίντεο στον ίντερνετ;». Ναι, πολύ, λίγο, πολύ λίγο, καθόλου, δεν απαντώ. Ωραία θα μπω και θα τους πω ότι δεν απαντώ. Διότι μέρος της στατιστικής έρευνας είναι και να διαπιστώσει ό άλλος, ποιος είναι αρκετά μυστικοπαθής ώστε να φανερώσει ότι έχει μυστικό.

Διότι κάπως έτσι είναι... «νια νια νια, έχω απάντηση για την ερώτησή σας αλλά δε σας λέω, ζήλεια ψώρα».

Waste of fu..ing bandwidth!!

Τρόμος!

Πριν πάει το μυαλό σας σε πλανητάρχες, μέση ανατολή κλπ. σταματήστε! Ο τρόμος που αναφέρομαι είναι εσωτερικός και να πω την αλήθεια αυτή τη στιγμή που γράφω το post με έχει κυριεύσει.

Ήρθα σε αυτήν την εταιρία πριν από 7 μήνες περίπου. Μικρή εταιρία, γρήγορη ανέλιξη σκέφτηκα. Στην περίπτωση που η εταιρία εξελιχθεί θα ανέβω γρήγορα σωστα; Ε λοιπόν ναι βγήκα αληθινός... κι εδώ είναι το πρόβλημα.

Αυτή τη στιγμή η εταιρία θα εξαπλωθεί. Το νέο project είναι project εκατομμυρίων λιρών, και νέο προσωπικό είναι αναγκαίο για να ολοκληρωθεί εγκαίρως. Ο διευθυντής (και ιδιοκτήτης της εταιρίας) μόλις ήρθε στο γραφείο μου και εμμέσως πλην σαφώς μου είπε: «είναι τέλειος ο συγχρονισμός σου με την εταιρία, διότι έχουμε τεράστιες ευκαιρίες τώρα. Για αυτό διάλεξε ποια κατεύθυνση θέλεις να ακολουθήσεις».

Δεν ξέρω τι σας λέει αυτό εσάς, αλλά εμένα μου λέει πολλά. Το θέμα είναι τι γίνεται όταν το έργο είναι τόσο μεγάλο που δεν εμπιστεύεσαι τις δυνάμεις σου να το αναλάβεις; Φυσικά ποτέ δεν είσαι χαζός να πεις όχι. Πέφτεις στα βαθειά και ελπίζεις να μη σου σκάσουν τα μπρατσάκια. Έτσι νιώθω κι εγώ τώρα.

Αντίθετα με το τι εικόνα περνάει το βιογραφικό μου σημείωμα, αυτή τη στιγμή νιώθω δέος στο τι έχω να αναλάβω και τι περιμένουν τα αφεντικά από μένα.

Γενικά είμαι πολύ αισιόδοξο άτομο, και ψώνιο μερικές φορές (ναι ρε μερικές έχεις αντίρρηση;) αλλά φοβάμαι τώρα. Φοβάμαι τέτοιου είδους αλλαγές.

Σας έχει τύχει ποτέ να αμφιβάλλετε για τον εαυτό σας; Να νομίζετε ότι είστε ηθοποιοί; Έτσι νιώθω να πω την αλήθεια μου. Νιώθω μερικές φορές ότι υποκρίνομαι ότι ξέρω τι μου γίνεται στη δουλειά μου, κι ότι ακόμα κι αν προς το παρόν μου έχει δωθεί όσκαρ ερμηνείας, κάποτε θα πάρω το χρυσό βατόμουρο και τότε άντε να βρεις παράσταση να παίξεις! Κι ένας ηθοποιός αν δεν είναι πραγματικά καλός, θα αρχίσει να περνάει η μπογιά του, και να φέρουν τα νέα φυντάνια που έχουν και την κατάλληλη προφορά για το ρόλο.

Έχετε δει ποτέ το pretender; Ένας τύπος ιδιοφυία που μπορούσε να υποκριθεί ότι είναι οτιδήποτε! Πιλότος, γιατρός, δικηγόρος... προγραμματιστής!

Πώς ξέρεις αν υποκρίνεσαι... ή είσαι πραγματικά αυτό που είσαι; Μήπως τελικά αυτό είναι που προσφέρει η εμπειρία;

Do you know who you're talking to ... ρε;

Από την ημέρα που γύρισα από Ελλάδα περίμενα αυτή τη ρημάδα την αύξηση. Θα μου πείτε, κάτσε ρε τσαχπίνη έπιασες δουλειά τον Οκτώβρη και θες και αύξηση; Δε θα διαφωνούσα, αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση ισχύουν τα εξής:

Για τρεις μήνες περνάς από περίοδο αναστολής, και κατά αυτήν την περίοδο ο εργοδότης πληρώνει ένα κάτι-τις παραπάνω στο γραφείο εργασίας που σε προώθησε. Όποτε το συνήθες είναι να σου δίνει εσένα κάτι παραπάνω όταν γίνεσαι μόνιμος, συν το γεγονός ότι τώρα αντί μιας εβδομάδας προειδοποίηση (είτε από την πλευρά μου αν αποφασίσω να φύγω είτε από την μεριά τους αν αποφασίσουν να πάρω τα βουνά και τα λαγκάδια να δω αν έρχονται) γίνεται ένας μήνας.

Γυρνώ λοιπόν 8 Ιανουαρίου και μια εβδομάδα αργότερα περιμένω το review μου. Έλα όμως που δε γινόταν.
... Περνάει ο καιρός, τα λουλουδάκια αρχίζουν να ανθίζουν (κάπου αλλού όμως γιατί εδώ ακόμα και σήμερα χιονίζει) και τελικά σαν θαύμα, το 1ο στάδιο του review γίνεται την Παρασκευή. Είναι δύο τα στάδια, το 1ο με τον προϋστάμενο, και το 2ο με το γενικό διευθυντή και ιδιοκτήτη της εταιρίας όπου θα αποφασιστεί το χρηματικό με βάση τα σχόλια από τον προϋστάμενο. Όλα πήγαν τέλεια. Μου αναγνώρισε ότι κάνω τη δουλειά τριών προγραμματιστών μαζί (πω ρε παιδί μου, μην πούμε καμιά μαλακία αμέσως να σχολιάσετε), κι ότι είναι πολύ ευχαριστημένος αν και θα ήθελε να βελτιωθώ σε 2 - 3 σημεία... no argument there.

Τη χθεσινή μέρα την περίμενα πως και πως. Δυστυχώς όμως δεν ήλπιζα σε πολλά. Φρόντισαν οι δύο συνεργάτες μου να με προετοιμάσουν. "Μην περιμένεις πολλά... Ακόμα δεν ήρθαν πολλά έσοδα στην εταιρία... παραπάνω από Χ το μήνα αποκλείεται". Το Χ σημαίνει ψίχουλα εν ολίγοις (για τα δεδομένα της Αγγλίας, γιατί για την Ελλάδα πάλι πολλά είναι ), ούτε καν τα μισά μου μεταφορικά έξοδα δεν καλύπτουν. Αυτό που με πλήγωσε πιο πολύ ήταν ότι δεν έγινε καν συνάντηση να παζαρέψω. Ήρθε η λογίστρια κουνάμενη σινάμενη και μου λέει ορίστε το γράμμα σου για την αναθεώρηση του μισθού σου. Το ανοίγω και ναι... Χ.

Ε ρε μην είδατε τον Compiler και δεν τον φοβηθήκατε. Τα παίρνω στο κρανίο σαν άλλος ghost rider. Λέω μέσα μου δε μπορεί έτσι στα μουλωχτά ρε; Σήμερα με σκατά ψυχολογία επέστρεψα στη δουλειά. Κατά το μεσημεράκι στέλνω το ημέλι στον διευθυντή:

"Dude,

This office isn't big enough for the both of us. You have 'till sundown to vanish from my sight, before I come up like a bull in a glass shop and make everything pussy - hat".

Εντάξει δεν του τα είπα ακριβώς έτσι αλλά το πιάνετε νομίζω. Με τα πολλά πήγα και τον βρήκα μιλήσαμε και του έδωσα να καταλάβει ότι δε μπορεί να με πιάνει κορόιδο εμένα... You know who I am, re?

Το παράξενο ήταν ότι δεν έκανε παζάρι καθόλου. Όχι μόνο μου έδωσε 2*Χ τελικά αλλά και τα αναδρομικά (σαν να πήρα την αύξηση τον Ιανουάριο). Τέλος καλό όλα καλά... Δυστυχώς δεν πήραμε αυτοκίνητο, αλλά την επόμενη φορά αυτό.

Εντάξει δεν του τα είπα ακριβώς

Gender-Confused!

Όσο δούλευα στην αγαπημένη μου εταιρία φυσικού αερίου εδώ στο νησί, πήρα ένα τηλεφώνημα από ένα πελάτη, του οποίου το πρόβλημα το αναλάμβανε ένα άλλο τμήμα. Ευγενικά λοιπόν ενημερώνω τον πελάτη ότι πρέπει να τον μεταφέρω και τον βάζω on hold. Παίρνω λοιπόν τηλέφωνο και μου απαντά ο συνάδελφος με κάπως βαριά φωνή:

- Γεια (του λέω) είμαι από το τάδε τμήμα και έχω έναν πελάτη για το δείνα πρόβλημα.
- Δεν έχει κανένα πρόβλημα (απαντάει) πέρασε τον, πες του ότι το όνομα μου είναι ... Αμάντα!
- ....
- Είσαι ακόμα εκεί; (με ρωτάει)
- Αμάντα;
- Ναι (μου λέει)

Αργότερα τον γνώρισα. Ένας τύπος 1,85 μ. με γυαλιά με μια ωραία φουστίτσα, τακουνάκια, ζακετούλα και μια καταπληκτική γυναικεία κόμμωση. Έμαθα επίσης ότι είναι και παντρεμένος με δυο παιδάκια...

Ο λόγος που θυμήθηκα αυτό το περιστατικό είναι μια σκατόγρια που βλέπω κάθε μέρα όταν πάω δουλειά και μου χαλάει τη διάθεση. Δεν ξέρω γιατί αλλά κάθε φορά που την/τον βλέπω μου έρχεται να πάω να της/του σπάσω τα μούτρα. Έχει ένα μόνιμο σιχαμένο χαμόγελο ζωγραφισμένο στη μούρη της σαν το Joker που έκανε Bottox, Lifting και εγχείρηση αλλαγής φύλου μαζί.

Δεν θεωρώ τον εαυτό μου ρατσιστή, σεξιστή ή ότι άλλο λέγεται (κι όσοι με λένε κακό να τους καεί το mac τους), αλλά είναι κάποια πράγματα που μου χαλούν την αισθητική.

Ε Λ Ε Ο Σ ρε παιδιά!

Compiler goes to the movies!

Μετά από την παρότρυνση του μιση... αγαπητού dtsomp είναι καθήκον μου να γράψω τις 7 αγαπημένες μου ταινίες, ευχόμενος, την επόμενη φορά που κάποιος θα έχει την φαεινή ιδέα να μάθει στοιχεία από άλλους bloggers να μην ανεβάσει κι άλλο τον αριθμό (5 στοιχεία για τον εαυτό μας, 7 ταινίες... 25 βιβλία και πάει λέγοντας).

Οπότε, οι 7 αγαπημένες ταινίες μου είναι:

Lord of the rings: Μιλάμε για τη μεγαλύτερη ταινία όλων των εποχών. Μεταφορικά και κυριολεκτικά. Τίποτα δεν μπορεί να την περιγράψει σωστά... έπος!

Pitch Black: Μια low-budget sci-fi ταινία με τον Vin Diesel. Ποιος λογικός άνθρωπος θα την έβαζε σαν αγαπημένη του; Κι όμως, την είδα την ταινία χωρίς να ξέρω ποιος είναι ο Vin Diesel και χωρίς να ξέρω την υπόθεση. Μου άρεσε η ιδέα του πρωταγωνιστή να είναι στην ουσία κακός και να μένει κακός ως το τέλος. Γαμάτη ιδέα με την έκλειψη επίσης. Τι να πω; Μου άρεσε.

Equilibrium: Αν μια ταινία είπε όσα είχε να πει το matrix με πολύ καλύτερο τρόπο αυτή ήταν το equilibrium. Ο Christian Bale είναι άπαιχτος εδώ. Απίστευτες σκηνές δράσης που δεν κουράζουν, κι ο παραλληλισμός με φασισμό και ναζισμό είναι εμφανής σε όλην την ταινία.

Dark City: Σκοτεινή ταινία που όπως και παραπάνω έχει μερικά στοιχεία που το matrix έκλεψε. Πολύ καλό σενάριο αξίζει πιστέψτε με.

Sin City: Τι να πεις για αυτήν την ταινία; Η έβδομη και ενάτη τέχνη ενωμένες. Μιας και είμαι λάτρης και των δυο της δίνω άγιστα τγία.

Crouching Tiger, Hidden Dragon: Η πρώτη ταινία που έφερε τον κινέζικο κινηματογράφο, στο προσκήνιο. Απίστευτες χορογραφίες πολεμικών τεχνών, με καταπληκτικούς ηθοποιούς. Μετά ακολούθησαν πολλές ταινίες παρόμοιες, ανάμεσά τους οι “House of Flying daggers”, “Hero”, “Fearless” κλπ.

Indiana Jones: Δεν χρειάζονται σχόλια νομίζω.

Με τη σειρά μου θα παροτρύνω όσους ξέρω.

Redpill
Astroholic
Chemist
Zouzounia (Μετράνε για 2)
Ka8y
Nenya

Νέα από το νησί.

Με αφορμή την επιλογή του Σαρμπέλ και το τραγούδι "Γεια σου μαρία, γεια και σε σένα, δεν είσαι η Μαντόνα, με πολύ αγάπη" σας γράφω αυτό που έγραφε η εφημερίδα Metro σήμερα για τη Eurovision. Λέει λοιπόν ότι ο τραγουδιστής Brian Harvey που δεν τον ξέρει ούτε η μάνα του, θέλει να εκπροσωπήσει την Αγγλία στο διαγωνισμό. Και συνεχίζει το άρθρο λέγοντας: " Ο τραγουδιστής που ανάρρωσε απο τα τραύματά του που απέκτησε όταν τον πάτησαν οι ρόδες του αυτοκινήτου του, καθώς αυτός οδηγούσε... "... Για κάτσε ρε Batman.

ΠΩΣ ΔΙΑΟΛΟ ΤΟ ΚΑΤΑΦΕΡΕΣ ΑΥΤΟ; Τι να πω; Αυτός ο λαός είναι τελείως άχρηστος. Ούτε τρακάρισμα δεν ξέρουν να κάνουν!

Πάρε τον... Tag!

Ε ναι λοιπόν ήρθε κι η σειρά μου. Εφόσον η αγαπητή συνάδελφος Ka8y με tagάρε, πρέπει κι εγώ να φανερώσω στο κοινό μου (το λιγοστό αυτό κοινό) 5 πράγματα για μένα! Δεν ξέρω αν μου έχουν ξαναζητήσει κάτι πιο δύσκολο! Αυτές ήδη τις τρεις φράσεις τις έχω σβήσει και ξαναγράψει τρεις φορές!

1. Αυτό που ο περισσότερος κόσμος βρίσκει παράξενο είναι το πόσο πολύ μου αρέσει να περπατώ στη βροχή (Χωρίς ομπρέλα και κυρίως το Χειμώνα). Δεν μπορώ να πω ότι έχω ιδιαίτερες σχέσεις με το νερό, (έλα - έλα αρχίσαμε τα πικρόχολα σχόλια ήδη, με την υγιεινή καλά τα πάω), όταν ήμουν μικρός πήγα κολυμβυτήριο και κόντεψα να πνιγώ. Κατά συνέπεια με τα μπρατσάκια πάω θάλασσα. Όταν βρέχει όμως είναι σαν να σταματάει ο χρόνος κι επειδή όλοι φοβούνται μη βραχούν φαίνεται σαν η πόλη να είναι δική σου.

2. Ότι έχω κάνει μέχρι σήμερα το οφείλω κυρίως στον άνθρωπο που με μεγάλωσε ολομόναχος από όταν ήμουν 5 χρονών. Πολλές από τις επιλογές μου ήταν για να γίνει περήφανος. Πριν 2 χρόνια υποσχέθηκα να μαζέψω όλα τα χρήματα που ξόδεψε για τις σπουδές μου και να του επιστρέψω σαν έκπληξη (φυσικά ποτέ δε θα τα δεχόταν πίσω). Τώρα βέβαια δε θα μπορέσει να δει την έκπληξη, αλλά η υπόσχεση είναι υπόσχεση.

3. "Ένα τακτοποιημένο γραφείο είναι παράγωγο, μη-παραγωγικού μυαλού!" Αυτή είναι η δικαιολογία μου για την ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ακαταστασία μου. Από το γραφείο μέχρι τα ρούχα. Υπάρχει μια κοπέλα που βασανίζεται αλλά τί να κάνουμε;

4. Μου αρέσει να διαβάζω πάρα πολύ. Όνειρό μου να γίνω μια μέρα συλλέκτης σπάνιων δερματόδετων βιβλίων σε 1η έκδοση. (Η ατμόσφαιρα της ταινίας 9η Πύλη μου έχει μείνει χαραγμένη στο μυαλό, πέραν του αδύναμου σεναρίου της). Προσπαθώ πάντα να αγοράσω βιβλία σε όσο πιο καλή έκδοση γίνεται και να γεμίσω το δωμάτιο βιβλιοθήκες.

5. Στο ΤΕΙ είχα βγάλει φήμη (δεν ξέρω από ποιους κακοήθεις) ότι έκανα σαρκαστικά σχόλια για τους άλλους. Η αλήθεια είναι ότι μπορώ να έχω αρκετά σαρκαστικό χιούμορ, όμως ποτέ δεν εννοώ κάτι με κακία. Έχουν γίνει διάφορες παρεξηγήσεις στο παρελθόν και κάποιοι με έλεγαν και κακό! Όμως ένα έχω σαν απάντηση... με τις κολακίες δεν κερδίζετε τίποτα!

Αυτά... Τώρα πρέπει με τη σειρά μου να tag-άρω 5 άλλους. Δυστυχώς δεν έχουν όλοι οι φίλοι μου blog οπότε θα πρέπει να tag-άρω και μερικούς που δεν έχω και πάρα πολύ επαφή.

http://nisyrios.blogspot.com/
http://redpill-bluepill.blogspot.com/
http://ilektra.blogspot.com/
http://nenyaki.blogspot.com/
http://ninafood.blogspot.com/

Under...pencils!

Τελευταία προσπαθώ να γίνω καλύτερος στο σχέδιο. Αντιλαμβάνομαι ότι έχω πολύ δρόμο μπροστά μου, κι ότι ίσως πρέπει να μάθω να χρησιμοποιώ τα μολύβια που μου πήραν οι φίλοι μου πιο σωστά, όμως νομίζω ότι πάω καλά. Πριν 2 - 3 χρόνια δε θα προσπαθούσα καν να κάνω κάτι τέτοιο, όμως σήμερα τέλειωσα αυτήν την εικόνα.

Κάποιοι ίσως να αναγνωρίσουν από που είναι η εικόνα

Που μένεις να σου στείλω ημέλι;

Κι έλεγα δε θα ακούσω τίποτα αυτή την εβδομάδα. Κι όμως. Έλεγα πως τα τελευταία χρόνια ο κόσμος έχει αρχίσει να αντιλαμβάνεται τι είναι το Internet κι αν μη τι άλλο να μπορούν να σου πουν ότι το διαδίκτυο είναι είναι υπολογιστές που ενώνονται μεταξύ τους. Πολλά ζητάς φίλε μου! ΠΑΑΑΡΑ ΠΟΛΛΑ!

Πριν 4 - 5 χρόνια περίπου πήγα στο ZeroOne για ένα σκληρό δίσκο. Μπαίνει τότε ένας τύπος με μια δισκέτα. (ΟΥΤΕ ΚΑΝ CD). Και ακολουθεί το παρακάτω:

-Γεια σας. -Γεια σας κύριε πως μπορώ να σας εξυπηρετήσω;
-Θα ήθελα παρακαλώ την τελευταία έκδοση του Ιντερνέτ (και του δινει τη δισκέτα)

Ναι ρε φίλε βεβαίως μήπως να σου το κάνω και ένα δεύτερο backup αντίγραφο στο περισσευούμενο χώρο της δισκέτας; Ε εντάξει λέω. Ο άνθρωπος δεν ήξερε, κι η αλήθεια είναι οτι πριν 5 χρόνια το internet δεν είχε εξαπλωθεί όσο έχει τώρα. Το αφήνω να πέσει.

Χτες όμως που προσπαθούσα να στείλω ένα e-mail σε μια υπηρεσία και πάντα το e-mail αυτό δεν παραδιδόταν. Τους παίρνω τηλέφωνο:

-Ναι γεια σας, προσπαθώ να στείλω ένα e-mail και μάλλον μου το έδωσαν λάθος. Αν μπορούσατε να μου το ξαναδώσετε
(Μου το ξαναδίνει η τύπισσα τέλος πάντων και ναι μου δίνει το ίδιο).
-Χμμ ναι σε αυτό στέλνω και μάλλον έχει πρόβλημα γιατί δεν το στέλνει. Σίγουρα είναι το σωστό αυτό;
-Ναι, ναι λαμβάνουμε συνέχεια e-mails σε αυτό. Μπορεί να μην ήρθε επειδή ο καιρός δεν είναι καλός.
- ...
(Δεν άντεξα και έγινα λίγο σαρκαστικός)
Ναι μπορεί να έχετε δίκιο και να είναι ο καιρός, και πριν λίγες μέρες που έιχε χιόνια εδώ και προσπαθούσα να δω ειδήσεις από την Ελλάδα, δεν άνοιγε γιατί είχαν αποκλειστεί τα φορτηγά.

Μα πως τα κάνουν ρε παιδί μου αυτοί οι επιστήμοναι; Που μένεις παιδί μου να σου στείλω ημέλι; piastaugokaikoureuto@papiapekinou.com ωραία το έγραψα πάνω στο φάκελο. Θα κολλήσω και το γραμματόσημο... ωραία. Τώρα θα το πάρει ο ταχυδρόμος και θα το πάει εκεί που πρέπει. Θα το διπλώσει και θα το βάλει σε εκείνη τη δισκέτα που είχε ο άντρας μου στο κομοδίνο... τι έγραφε πάνω η δισκέτα; "Ιντερνετ τελευταία έκδοση και αντίγραφο ασφαλείας". Θα έχει σίγουρα περισσευούμενο χώρο αυτή η δισκέτα. Θα το βάλει στο στόμα του γκουμπιούτερ και θα φανεί το γράμμα στην οθόνη. Ε ρε η τεχνολογία τι σου κάνει; Θαύματα!

NO S**T SHERLOCK!

Κάθε πρωί παίρνω την εφημερίδα METRO καθώς πηγαίνω στη δουλειά. Κατά καιρούς δημοσιεύουν επιστημονικές ανακαλύψεις σε ένα μικρό αρθράκι με τον παραπάνω τίτλο. Η σημερινή είχε το εξής:

Press Release from the department of the bleeding obvious:

"Surgeons that check a patient's details before surgery reduce the risk of operating on the wrong part."

-Journal of the American College of Surgeons

Αν δείχνεις κάτω των 21

Χτες βγήκαμε για φαγητό και μετά για ποτάκι. Για άλλη μια φορά είδα την υπέροχη αυτή πινακίδα που βλέπω στα περισσότερα καταστήματα που πουλάνε αλκοόλ. Για ακόμη μια φορά δεν μπορώ να καταλάβω ποιο τζιμάνι σκέφτηκε αυτό το σλόγκαν.

"Αν δείχνεις κάτω των 21, θα ζητήσουμε ταυτότητα που να δείχνει ότι είσαι άνω των 18".

...

Σώπα ρε μεγάλε! Σου πήρε πολύ ώρα να το σκεφτείς αυτό; Τι είναι δηλαδή αυτό εξυπνάδα; Εφόσον το νόμιμο όριο είναι 18 γιατί δε λες απλά "αν δείχνεις κάτω των 18 θα ζητήσουμε ταυτότητα". Δηλαδή αν είμαι 17 και δείχνω 22 δε θα μου ζητήσουν τίποτα. Αλλά αν είμαι 17 και δείχνω 20 θα μου ζητήσουν; Και γιατί; Δε δείχνω 20; Άντε και πες οκ, πόση διαφορά έχει κάποιος από τα 20 μέχρι τα 22;

ΜΑΣ ΔΕΛΕΥΕΤΕ ΡΕ ΜΑΓΚΕΣ;

αι σιχτίρι, μεσημεριάτικα!

Η απίθανη μνήμη των ελεφάντων!!!

Από ένα e-mail που ήρθε σήμερα:

Το 1986, ο Mkele Mbembe ήταν σε διακοπές στην Κένυα, εφόσον αποφοίτησε από Northwestern University. Σε ένα σαφάρι, βρέθηκε κοντά σε έναν ελέφαντα, με το ένα πόδι σηκωμένο στον αέρα. Ο ελέφαντας έδειχνε ενοχλημένος, οπότε ο Mbembe τον πλησίασε προσεκτικά. Γονάτισε μπροστά και έλεγξε το πόδι του ελέφαντα και βρήκε ένα μεγάλο κομμάτι ξύλο βαθειά καρφωμένο μέσα του. Με πολύ προσοχή και και φροντίδα, ο Mbembe έβγαλε το ξύλο έξω με το κυνηγητικό του μαχαίρι, και μετά ο ελέφαντας κατέβασε το πόδι του κάτω. Ο ελέφαντας στράφηκε προς τον άντρα, και με ένα περιεργαστικό ύφος, τον κοίταξε για μερικές έντονες στιγμές. O Mbembe καθόταν παγωμένος, σκεφτόμενος πως σε λίγο θα τον ποδοπατήσει. Τελικά ο ελέφαντας φώναξε δυνατά, γύρισε και έφυγε μακρυά.

Ο Mbembe ποτέ δεν ξέχασε τι έγινε εκείνη την ημέρα.

Είκοσι χρόνια αργότερα, ο Mbembe περπατούσε στο ζωολογικό κήπο του Σικάγο, με τον έφηβο γιο του. Καθώς πλησίασαν, την περιοχή των ελεφάντων, ένας από αυτούς γύρισε και περπάτησε προς τον Mbembe και το γιο του Tapu. Ο μεγάλος ελέφαντας κοίταξε τον Mbembe, σήκωσε το μπροστινό του πόδι, και το ξανα-ακούμπησε κάτω. Ο ελέφαντας, το επανέλαβε πολλές φορές, και φώναξε, καθώς κοιτούσε επίμονα τον άντρα. Ο Mbembe θυμήθηκε το 1986, κι αναρωτήθηκε αν ήταν ο ίδιος ελέφαντας.

Μάζεψε το κουράγιο του σκαρφάλωσε τα κάγκελα, και μπήκε στην περιοχή των ελεφάντων. Προχώρησε μπροστά στον ελέφαντα και τον κοίταξε με δέος. Ο ελέφαντας φώναξε πάλι, τύλιξε την προβοσκίδα του γύρω από τα πόδια του Mbembe και τον χτύπησε στο κάγκελο, σκοτώνοντας τον ακαριαία.

Μάλλον δεν ήταν ο ίδιος ελέφαντας.

Μου βγήκε άλλο τόσο να το αφήσω;

Μας ήρθε στη δουλειά χτες ένα πακέτο πολυαναμενόμενο από την IBM. Ενα BladeCenter H Chassis με εγκατεστημένο Cisco Switch πάνω και 2 Blades me 2 intel Duo processors το ένα και 2 AMD το άλλο. Και τα δυο blades με 1 GB RAM και 2 σκληρούς δίσκους το καθένα.

Το συναρμολογήσαμε χτες το μηχανηματάκι. Στην αγορά το σύστημα πιάνει 10000 λίρες (15000 ευρώ) και εμείς το πήραμε στην προνομιακή τιμή των 8 λιρών από την IBM. Ναι 8, οχτώ, eight, acht, huit. Δηλαδή 12 ευρώ. Έλεος δηλαδή, τι σημαίνει ότι το πήραμε τόσο φτηνά επείδη είμαστε αποκλειστικοί αντιπρόσωποι της IBM. Να σας δώσω εγώ και 20 λίρες αν θέλετε αλλά απλά δώστε μου ένα....

σας παρακαλώ το ΘΕΛΩΩΩΩΩΩ

The Clock is ticking away!

Επηρρεασμένος από την τηλεοπτική σειρά Jericho βρήκα αυτό στο δίκτυο κι είπα να σας το αναφέρω. Όσο κι αν τραγουδάει "ένα ρολόι σταματημένο" ο Τόλης Βοσκόπουλος, δυστηχώς υπάρχει ένα ρολόι που συνεχίζει και χτυπά. Μιλάω φυσικά για το "Doomsday clock" ή αλλιώς το ρολόι του τέλους του κόσμου. Το ρολόι του Bulletin of the Atomic Scientists δείχνει πόσο κοντά είναι η ανθρωπότητα στην απόλυτη καταστροφή (ή αλλιώς στα "Μεσάνυχτα") και παρατηρεί τις μεθόδους που θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει η ανθρωπότητα για να εξολοθρεύσει τον εαυτό της. Πρώτα και κύρια, τα πυρηνικά όπλα, αλλά λαμβάνουν υπόψη και τις τεχνολογίες που αλλάζουν το κλίμα και το περιβάλλον καθώς και νέες τεχνολογίες και εξελίξεις στις επιστήμες και στη νανο-τεχνολογία που θα μπορούσαν να προκαλέσουν ανεπανόρθωτο κακό.

Στις 17 Ιανουαρίου 2007 λοιπόν το ρολοί προχώρησε στα 5 λεπτά πριν τα Μεσάνυχτα ή την απόλυτη καταστροφή. Το ρολόι ξεκίνησε αρχικά στα 7 λεπτά πριν την καταστροφή κατά τη διάρκεια του ψυχρού πολέμου το 1947, και κάθε χρόνο προχωράει μπροστά ή πίσω ανάλογα με την παγκόσμια κατάσταση και την πιθανότητα πυρηνικού πολέμου.

Παρακάτω μπορείτε να δείτε ένα chart από την εξέλιξη του ρολογιού στο πέρασμα των χρόνων . Αν θέλετε να μάθετε τι έγινε σε κάθε έτος και προκάλεσε την αλλαγή μπορείτε να το βρείτε εδώ.

Αυτά είναι από ένα βιβλίο που λέγεται Disorder in the American Courts, κι είναι πράγματα που ο κόσμος έχει πραγματικά πει στα δικαστήρια, λέξη προς λέξη και δημοσιεύτηκαν από δημοσιογράφους που ήταν εκεί κατά τη διάρκεια.

Q: Are you sexually active?
A: No, I just lie there.
__________________________________
Q: What is your date of birth?
A: July 15th.
Q: What year?
A: Every year.
______________________________________
Q: What gear were you in at the moment of the impact?
A: Gucci sweats and Reeboks.
______________________________________
Q: This myasthenia gravis, does it affect your memory at all?
A: Yes.
Q. And in what ways does it affect your memory?
A: I forget.
Q: You forget? Can you give us an example of something that you've forgotten? _______________________________________
Q: How old is your son, the one living with you?
A: Thirty-eight or thirty-five, I can't remember which.
Q: How long has he lived with you?
A: Forty-five years.
_____________________________________
Q: What was the first thing your husband said to you when he woke up that morning?
A: He said, "Where am I, Cathy?"
Q: And why did that upset you?
A: My name is Susan.
______________________________________
(A Classic interchange!)
Q: Do you know if your daughter has ever been involved in voodoo or the occult?
A: We both do.
Q: Voodoo?
A: We do.
Q: You do?
A: Yes, voodoo.
______________________________________
Q: Now doctor, isn't it true that when a person dies in his sleep, he doesn't know about it until the next morning?
A: Did you actually pass the bar exam?
___________________________________
Q: The youngest son, the twenty-year-old, how old is he? _____________________________________
Q: Were you present when your picture was taken? ______________________________________
Q: So the date of conception (of the baby) was August 8th?
A: Yes.
Q: And what were you doing at that time? ______________________________________
Q: She had three children, right?
A: Yes.
Q: How many were boys?
A: None.
Q: Were there any girls?
______________________________________
Q: How was your first marriage terminated?
A: By death.
Q: And by whose death was it terminated? ______________________________________
Q: Can you describe the individual?
A: He was about medium height and had a beard.
Q: Was this a male, or a female?
______________________________________
Q: Is your appearance here this morning pursuant to a deposition notice which I sent to your attorney?
A: No, this is how I dress when I go to work. ______________________________________
Q: Doctor, how many autopsies have you performed on dead people?
A: All my autopsies are performed on dead people. _____________________________________
(I am still laughing at this one!)
Q: ALL your responses MUST be oral, OK? What school did you go to?
A: Oral.
______________________________________
Q: Do you recall the time that you examined the body?
A: The autopsy started around 8:30 p.m.
Q: And Mr. Dennington was dead at the time?
A: No, he was sitting on the table wondering why I was doing an autopsy. ______________________________________
Q: Are you qualified to give a urine sample? _____________________________________
Q: Doctor, before you performed the autopsy, did you check for a pulse?
A: No.
Q: Did you check for blood pressure?
A: No.
Q: Did you check for breathing?
A: No.
Q: So, then it is possible that the patient was alive when you began the autopsy?
A: No.
Q: How can you be so sure, Doctor?
A: Because his brain was sitting on my desk in a jar.
Q: But could the patient have still been alive, nevertheless?
A: Yes, it is possible that he could have been alive and practicing law somewhere.

Στη μικρή οθόνη!

Όπως με παρότρυναν χιλιάδες φανατικοί θαυμαστές μου, αποφάσισα να σας προτείνω μερικές τηλεοπτικές σειρές που πιστεύω θα σας αρέσουν. Πέραν της γνωστής σειράς "Lost" και "Prison Break" υπάρχει και μικρή λίστα από άλλες εξίσου συναρπαστικές σειρές. Φυσικά δεν πρόκειται όλες να σας αρέσουν αλλά η παρακάτω λίστα σίγουρα θα έχει κάτι για όλα τα γούστα...

Η πρώτη σειρά είναι η

"Jericho. "
Μια ιστορία που σου εξηγεί τι γίνεται όταν ένα το σύννεφο πυρηνικής έκρηξης ξαφνικά εμφανίζεται στον ορίζοντα, βυθίζοντας ταυτόχρονα τους κατοίκους μιας μικρής επαρχιακής πόλης στο Kansas (ναι παίζει κι η Ντόροθυ) στο χάος, αφήνοντας τους τελειώς απομονωμένους και χωρίς να γνωρίζουν αν έχουν απομείνει οι μόνοι ζώντες Αμερικάνοι. Ο φόβος για το άγνωστο σπρώχνει την Jericho σε ένα κοινωνικό, ψυχολογικό και φυσικό χάος όταν όλες οι τηλεπικοινωνίες και το ρεύμα κόβονται. Η πόλη αρχίζει να καταρρέει καθώς ο τρόμος, ο θυμός κι η αναστάτωση βγάζουν τον χειρότερο εαυτό κάποιων κατοίκων. Αλλά μέσα από αυτή την κρίση όπου οι λογικοί άνθρωποι γίνονται παρανοικοί, τα προσωπικά σχέδια κυριαρχούν και μυστικά κινδυνεύουν να αποκαλυφτούν, υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που θα βρουν μια εσωτερική δύναμη που ποτέ δεν ήξεραν ότι είχαν και θα γίνουν οι πιο απίθανοι ήρωες.

Μια από τις πρωταγωνίστριες της σειράς είναι η κακάσχημη "Ashley Scott" που φαίνεται στη φώτο παρακάτω. Επίσης μπορείτε να δείτε και ένα στιγμιότυπο της σειράς.

Η επόμενη σειρά που με έχει κερδίσει τους τελευταίους μήνες είναι μια σχετικα παλιά σειρά (λέγοντας παλιά εννοώ 10 χρόνων). Πρόκειται για την:

"Stargate SG-1"

Ακριβώς μετά το τέλος της μέτριας κινηματογραφικής ταινίας, η σειρά ξεκινά με τον βασικό ήρωα της ταινίας μόνο που αυτή τη φορά τον παίζει ο Richard Dean Anderson ή αλλιώς γνωστός ως MacGyver. Ο στρατηγός Hammond καλεί και πάλι τον Συνταγματάρχη Jack O'Neill να βγει από τη σύνταξη για να ξεκινήσει για μια μυστική αποστολή σωτηρίας. Ο Ο'Neill ομολογεί ότι παράκουσε τις εντολές που είχε να καταστρέψει τη stargate στον πλανήτη κι ότι ο επιστήμονας φίλος του Daniel Jackson μπορεί να ζει ακόμα.

Όταν λοιπόν αναλαμβάνει να πάει να ξαναβρεί τον παλιό του συνεργάτη, ανακαλύπτουν πως τελικά ακολουθώντας τις σωστές συντεταγμένες κάτι σαν τηλεφωνικός αριθμός ή IP διεύθυνσης ένα πράγμα, μπορούν να καταλήξουν σε κάποια άλλη stargate σε όλο το γαλαξία.

Ήμουν αρκετά αρνητικός για αυτή τη σειρά εφόσον είχα δει μερικά τυχαία επισόδεια και δεν καταλάβαινα την τύφλα μου. Όμως όταν την είδα από την αρχή τότε με κράτησε. Η σειρά διανύει σήμερα τη 10η σαιζόν της και δικαίως μπορώ να πω εφόσον μέχρι και σήμερα καταφέρνει και διατηρείται φρέσκια.

Τα καλά της σειράς; χμμ, 1ον θα έλεγα πως μάλλον έχει σωστούς επιστημονικούς συμβούλους εφόσον οι επιστημονικές επεξηγήσεις των αστρικών φαινομένων αν μη τι άλλο τις περισσότερες φορές έχουν βάση. Επίσης κάτι που με κέρδισε είναι ότι ό,τι συναντήσουν οι πρωταγωνιστές στη σειρά (νέα τεχνολογία, όπλα κλπ) θα το δεις να το χρησιμοποιούν παρακάτω. Οι πρωταγωνιστές δηλαδή εξελίσσονται καθώς και η τεχνολογία της γης.

Κάτι τελευταίο... Ώντας μεγάλος θαυμαστής του MacGyver με ξένισε αρχικά ότι ο Richard Dean Anderson που στον προηγούμενο μεγάλο ρόλο του, δεν ήθελε να πιάσει καν όπλο και ήξερε τα πάντα (φυσική, χημεία, τραγωδία κλπ) τώρα παίζει ένα στρατιωτικό που δεν ξέρει την τύφλα του από επιστήμη. Το humor που έχει ο ρόλος του είναι δικός του αυθορμητισμός που τελικά κρατήσαν ως χαρακτήρας του Jack O'Neill.

"Stargate - Atlantis"

Κατά την 7η σαιζόν του Stargate SG-1 ξεκινά κι η Stargate Atlantis που βασίζεται φυσικά στην ίδια μυθολογία. Από τότε οι σειρές παίζουν παράλληλα, και μπορείς να δεις πως η μια επηρρεάζεται από την άλλη (οι τεχνολογικές εξελίξεις στην SG-1 βελτιώνουν την κατάσταση για τους ήρωες στην άλλη και το αντίστροφο).

Ένα στοίχειο που έχει η μυθολογία των σειρών αυτών είναι ότι συνδυάζουν αρχαίους μύθους και ιστορικά γεγονότα και τα αποδιδούν μια sci-fi οπτική γωνία. Ας πούμε ... πως οι θέοι των αρχαίων Vikings (Thor, Odin κλπ) είναι μια φυλή εξωγήινων που υποδύονταν τους θεούς για να καθοδηγήσουν τους ανθρώπους. Έτσι λοιπόν καταφέρνουν και βρίσκουν τη χαμένη ατλαντίδα. Εκεί οι πρωταγωνιστές συναντούν μια ακόμα πιο επικύνδυνη απειλή από αυτό που τους ώθησε να την ψάξουν αρχικά.

Αρκετά σας κούρασα όμως πάμε για την επόμενη σειρα:

" the 4400"

Mια σειρά που και πάλι αρχικά δεν με εντυπωσίασε. Οι 4400 είναι μια ομάδα ανθρώπων που έπεσαν θύματα απαγωγής από την εποχή του 1930 μέχρι και σήμερα. Ξαφνικά μέσα από ένα κομήτη που έπεσε σε μια αμερικανική λίμνη (εφόσον κι όλα γίνονται εκεί), και οι 4400 εμφανίζονται στο ίδιο σήμειο όπως ήταν τη μέρα που τους απήγαγαν χωρίς να θυμούνται ούτε που πήγαν ούτε τι πέρασαν.

Η σειρά θυμήζει αρχικά X-Files αλλά γρήγορα αλλάζει ρόλο. Οι 4400 γύρισαν αλλαγμένοι, κάποιοι διαθέτουν ιδιαίτερες δυνάμεις και είναι ευθύνη 2 κυβερνητικών πρακτόρων να μάθουν τι συνέβη (το X-Files που σας έλεγα). Όμως τα πράγματα περιπλέκονται καθώς η κυβέρνηση αρχίζει να φοβάται τους 4400 και αρχίζει ένας "πόλεμος μεταξύ των απλών ανθρώπων κι αυτών που διαθέτουν δυναμείς όπως οι 4400.

Η σειρά αυτή έχει παίξει τα τελευταία 3 καλοκαίρια.

"John Doe"

Την έχω ξανα-αναφέρει αυτήν αλλά παραμένει αγαπημένη, άσχετα με το άν έπαιξε μόνο μια σαιζόν. Η σειρά αφορά τη ζωή του John Doe (το όνομα που δίνουν οι Αμερικάνοι σε όσους δεν έχουν ταυτότητα), ενός μυστηριώδους άντρα που βγαίνει ναυαγός σε ένα απομονωμένο νησί, έχοντας γνώση για τα πάντα στον κόσμο. ΝΑΙ ΤΑ Π Α Ν Τ Α. Παρά όλα αυτά δεν έχει την παραμικρή ανάμνηση του ποιος ή του τι έιναι. ο Doe γρήγορα βρίσκει το δρόμο του στο Seattle όπου συνεργάζεται με την αστυνομία και χρησιμοποιεί τα ταλέντα του για να τους βοηθήσει να λύσουν αδύνατα εγκλήματα σε κάθε επισόδειο, καθώς συνεχίζει το μυστήριο του ποιος είναι και από που έρχεται.

Θέλετε να ξέρετε τον πλυθησμό του Περού το 1853; Πόσα γαλάζια αυτοκίνητα υπάρχουν στην πολιτεία της Washington; Ή ακόμα καλύτερα, να προβλέπει ποιο άλογο θα κερδίσει κάθε αγώνα στον ιππόδρομ, γνωρίζοντας όλες τις πιθανές παραμέτρους! Τα γνωρίζει όλα. Αλλά πως είναι; Οικογενειάρχης ή μόνος; Ήρωας ή κακοποιός; Δεν έχει ιδέα

Αξίζει να το δείτε. Πρωταγωνιστής της σειράς ο Dominic Purcell.

Και τέλος για να κλείσω αυτό το θησαυρό γνώσης θα προτείνω κάτι διαφορετικό.

"House"

O Dr. Gregory House είναι μια ιατρική ιδιοφυία που ηγείται μια ομάδα νέων ιατρών στο Princeton University στο New Jersey. Τα περισσότερα επισόδεια ξεκινούν κάπου εκτός νοσοκομείου, δείχνοντας τα συμπτώματα του ασθένους. Έπειτα μας δείχνει τα βήματα που ακολουθούν οι επιστήμονες ώστε να μπορέσουν να διαγνώσουν τι έχει.

Ο ασθενής κατά κανόνα λαμβάνει λάθος διάγνωση 2 -3 φορές σε κάθε επισόδειο και παίρνει θεραπείες που εμπλέκει την καταστασή του παραπάνω. Συχνά δεν μπορούν να κάνουν σωστή διάγνωση διότι ο ασθενής λέει ψέματα για το τι έχει εξαιτίας του ότι δε θέλουν να αποκαλύψουν πτυχές της ζωής τους που τους οδήγησαν εκεί. ο House συχνά λέει "Όλοι λένε ψέματα" και η συμπεριφορά του απέναντι στους ασθενείς του (αυτό που λέμε bedside manner) δεν είναι και ο καλύτερος.

Η σειρά έχει πάρει πάρα πολυ ψηλές κριτικές και αξίζει την προσοχή σας.

Τέλος για 6η συνεχή σαιζόν:

"24"

Το σενάριο απλό για άλλη μια φορά η Αμερική απειλείται από τρομοκράτες. Ο Jack Bauer ένας πράκτορας της αντι-τρομοκρατίας καλείται να θυσιάσει τα πάντα για την πατρίδα του. Σχετική αμερικανιά μεν, με ένα Kiefer Sutherland να παίζει εκπληκτικά έναν πράκτορα δέκα φορές καλύτερο από το Rambo, τον James Bond και τον Άη - Βασίλη μαζί.

Η σειρά έπαιξε στην Ελλάδα αλλά από ότι κατάλαβα ούτε η 1η σαιζόν δεν τέλειωσε. Παίζει λοιπόν σε πραγματικό χρόνο κάθε λεπτό που περνά στην οθόνη είναι και ένα λεπτό δικό μας. Απιστευτα δυνατή περιπέτεια που σε κρατά σε αγωνία συνέχεια. Με το πέρασμα των σαιζόν, η σειρά γίνεται πιο σκοτείνη, παρουσίαζοντας προδοσίες, πολιτική ίντριγκα και σκληρή περιπέτεια. Σε μετέπειτα σαιζόν δε διστάζει να σκοτώσει και κεντρικούς ήρωες της σειράς ώστε να στηρίξει το story-line.

Όπως είπα υπάρχουν στοιχεία υπερβολής αλλά που ζείτε αν δεν το περιμένατε;

Ουφ. Αυτά ελπίζω να σας βοήθησε καθόλου. Άντε φιλάκια πολλά!