A politically correct Christmas Wish!

Ο φόβος που έχει πιάσει τους Βρετανούς έχει φτάσει στο απροχώρητο. Χριστουγεννιάτικα πάρτυ ακυρώνονται , το Λονδίνο φέτος για πρώτη φορά δεν στολίστικε ουσιαστικά, κάλαντα δεν ακούγονταν στους δρόμους (εκτός από το καταραμένο-να-ναι-να-του-καεί-το-βίντεο Last Christmas), στα σχολεία τα χριστουγεννιάτικα πάρτυ ονομάστικαν πάρτυ χειμερινών διακοπών, τα γραμματόσημα που παραδοσιακά κάθε χρόνο είχαν χριστιανικές φιγούρες την εποχή των Χριστουγέννων είχαν φέτος ένα στολισμένο δεντράκι και τέλος δεν επέτρεψαν σε μαθητές να ανταλλάξουν χριστουγεννιάτικες κάρτες για να μη στενοχωρηθούν οι αλλόθρησκες μειονότητες που γιορτάζουν οι Χριστιανοί τα Χριστούγεννα.

ΕΛΕΟΣ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ! Ξεκολλάτε! Έχουμε ανεξιθρησκεία ή δεν έχουμε; Υποτίθεται πέθαναν τόσοι άνθρωποι για να κερδίσουμε αυτό το δικαίωμα. Ο υπερβολικός ζήλος για politically correctness έχει καταντήσει ζυγός! Δεν μπορούνε λέει στα σχολεία να λένε το γνωστό πίνακα "blackboard" για να μην παρεξηγηθούν τα μαύρα παιδάκια. Μα δεν καταλαβαίνουν ότι με αυτές τις πράξεις προσβάλλουν περισσότερο τις εθνικές μειονότητες;

Όμως σε αυτή τη χώρα ζω... όποτε σύμφωνα με το αγγλικό πνεύμα του χειμερινού ηλιοστασίου σας δίνω τις θερμότερες ευχές μου:

Please accept without obligation, express or implied, these best wishes for an environmentally safe, socially responsible, low stress, non addictive, gender and religion neutral celebration of the winter solstice holiday and further for a fiscally successful, personally fulfilling, and medically uncomplicated onset of the generally accepted calendar year (including, but not limited to, the Christian calendar, but not without due respect for the calendars of choice of other cultures (even the Welsh).

The preceding wishes are extended without regard to the race, creed, colour, age, physical ability, religious faith, ‘choice of computer platform’ or sexual preference of the wishee.

Καλά Χριστούγεννα σε ΟΛΟΥΣ!

Christmas Doo!

Την παρασκευή έγινε το πάρτυ της δουλειάς μου. Αισίως έκλεισα 16 ώρες την παρασκευή στο Harrogate εφόσον ήμουν από τις 7 το πρωί εκτός σπιτιού. Στο πάρτυ ήρθαν εργαζόμενοι της εταιρείας από όλα τα γραφεία (ακόμα και τη στοκχόλμη) και έμειναν στο ξενοδοχείο που έκλεισε το αφεντικό μας με τον οποίο είμαστε ευτυχείς που δουλεύουμε στο ίδιο κτίριο. (Αν καταλάβαινε και ελληνικά θα συνέχιζα το γλύψιμο).

Όλα πληρωμένα, φαγητό, ποτά αρκετά για να μεθύσουν όλοι 5 φορές, όλα πληρωμένα. Όμως τι να το κάνεις; Αγγλικό πάρτυ. Συγνώμη κιόλας, αλλά αυτός ο λαός δεν ξέρει να διασκεδάζει. Μετά τη δουλειά πήγα κι άλλαξα στο σπίτι ενός συνεργάτη. Όλα εντάξει δε λέω, και μετά 2 μπυρίτσες σε pub άξιζαν, αλλά στο πάρτυ, πολύ ξενέρωτα. Δεν ξέρω αν ήταν η χάλια μουσική του ξενοδοχείου ή ο λαός αλλά ένιωσα ότι δεν κολλάω. Κι έιναι γενικό το φαινόμενο. Ποτέ δε κατάλαβα γιατί η μοναδική ερμηνεία διασκέδασης σε αυτό το λαό πάει χέρι χέρι με τους Ανώνυμους Αλκοολικούς. Δε λέω κι εμείς πίνουμε σα λαός αλλά δεν γίνομαστε έτσι, και πάνω από όλα ξέρουμε να διασκεδάζουμε.

Φοβάμαι πως στα 26 μου, δε θα μπορέσω να προσάρμοστω σε ένα τέτοιο τρόπο διασκέδασης ποτέ. Όμως τις δημόσιες σχέσεις μου τις έκανα. Την παρασκευή που έρχεται η εταιρία κλείνει και η τρίμηνη δοκιμαστική περίοδος τελειώνει. Το ερώτημα είναι θα με κρατήσουν μόνιμα; Η απάντηση φαίνεται να είναι πως ναι. Σε μια συζήτηση με το αφεντικό μου (και δεν εννοώ κάποιο προιστάμενο αλλά τον ίδιο τον ιδιοκτήτη) μου είπε πως μετά από το παρόν project θα πρέπει να αναλάβω 2 άλλα επειδή είμαι ο καταλληλότερος για τη δουλειά. ΟΛΕΕΕ λέγε μου τέτοια άρχηγε!

Άντε τώρα να συζητήσουμε και για αυξησούλα, αυτοκινητάκι εταιρικό, κινητό, πλοίο, σπίτι και τα άλλα που θα πρέπει να μου προσφέρει η δουλειά! Με συγχωρείτε τώρα πρέπει να ξυπνήσω και να πάω δουλειά!

Κατεστημένο; ... ποιο κατεστημένο;

Με αφορμή του post του Νισυρίου θα θέλα να καταθέσω σε εσάς τους θαυμαστές μου τις δικές μου σκέψεις να τις κάνετε ευαγγέλιο και να προσκηνάτε κάθε πρωί, προ και μετά του φαγητού.

Έχω μαζέψει πολλά χαρτιά, σαν αυτά που αναφέρει ο φίλτατος νισύριος, Αγγλικά, Γαλλικά, Γερμανικά, Πτυχίο Πληροφορικής, Μαστερ και σύντομα θέλω να πιστεύω το διδακτορικό μου. Για πολλά χρόνια είχα κι εγώ τη λογική της συλλογής χαρτιών ώστε να μπορέσω να βρω δουλειά εύκολα κλπ. Όμως τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Ποτέ δεν είναι άσπρο - μαύρο εκτός αν είναι στο δημόσιο. Σήμερα δε χρειάζεσαι χαρτιά, χρειάζεσαι "την ευκαιρία".

Χρειάζεσαι έναν εργοδότη που να σου δώσει την ευκαιρία να μπεις σε ένα χώρο να τρίψεις τη μούρη σου και να μάθεις τη δουλειά. Εντάξει υπάρχουν επαγγέλματα που αναγκαστικά θέλεις τα χαρτιά, αλλά κι όσοι τα έχουν νομίζετε ότι βρίσκουν δουλειά εύκολα;

Όταν θα τελειώσεις με το πτυχίο, δε θα έχεις την απαιτούμενη εμπειρία για τις δουλειές που θα μπορείς να κάνεις και θα θέλες να έχεις, και θα θεωρείσαι "overqualified" για αυτές που μπορείς να κάνεις με κλειστά τα μάτια. Για να βρω τη δουλειά που έχω τώρα, μου πήρε πάνω από 100 αιτήσεις και ξέρετε σε πόσες συνεντεύξεις με φώναξαν; Πέντε!

Υπάρχει ένα ρητό που λέει : " Those who can't do, teach". Ισχύει ; Δεν ξέρω. Αυτή τη στιγμή η δουλειά που έχω είναι αυτή που ονειρευόμουν να έχω όταν πρωτομάθαινα τις πρώτες γραμμές pascal στο γυμνάσιο. Ονειρευόμουν όμως να γίνω και καθηγητής στο πανεπιστήμιο. Τα τελευταία δύο χρόνια και μετά από τόσες και τόσες απορρίψεις άρχισα να αναθεωρώ τη συλλογή των χαρτιών μου. Άρχισα να αμφιβάλλω για τις γνώσεις και ικανότητες μου! Δεν ήξερα αν τελικά διάλεξα λάθος δρόμο. Ξέρω κατά κάποιο τρόπο τι περιλαμβάνει το καθηγητιλίκι. Δίδασκα σε δημοτικό τα βασικά περί Υπολογιστών όσο ήμουν φοιτητής στην Ελλάδα, και ένα εξάμηνο στο πανεπιστήμιο εδώ στην Αγγλία. Δεν είναι και ιδιαίτερα δύσκολο. Μου έρχεται πολύ φυσικό να διδάσκω, αν και μερικές φορές δεν έχω υπομονή με άτομα που δεν ενδιαφέρονται να μάθουν. Όμως δεν μπορώ να αρνηθώ το πόσο σημαντικό είναι να υπάρχουν καθηγητές. Ξέρω πολλούς συμφοιτητές μου που διορίστικαν και επειδή τους ξέρω, είμαι σίγουρος πως τα παιδιά τους θα αποκτήσουν καλές βάσεις. Είναι όλοι οι νεο-διοριζόμενοι έτσι όμως; Και ακόμα πιο σημαντικό, θα μείνουν έτσι;

Δεν μπορώ να αρνηθώ ότι πέραν του ότι μου αρέσει να είμαι καθηγητής, σκέφτηκα και τα καλά των 3.5 μηνών διακοπών, και τους καλούς μισθούς και τη μονιμότητα. Όμως τώρα είμαι ιδιωτικός υπάλληλος. Σαν "Αρχιτέκτονας Συστημάτων" (πιασάρικος τίτλος που σημαίνει ότι είμαι προγραμματιστής) εδώ που δουλεύω έμαθα περισσότερα σε 3 μήνες από όσα θα μάθαινα σε 2 χρόνια σπουδάζοντας. Πάντα πίστευα ότι το πανεπιστήμιο, απλά σου μαθαίνει να "μαθαίνεις". Σου βάζει τις βάσεις και όταν αρχίσεις δουλειά μαθαίνεις κανονικά. Τώρα άρχισα να αναθεωρώ. Δε βιάζομαι να διοριστώ καθηγητής. Ίσως το επιδιώξω όταν κουραστώ, όμως άρχισα να σκέφτομαι την πιθανότητα να φτιάξω μια καριέρα στον ιδιωτικό τομέα πρώτα. Γιατί; Μα γιατί κάποιος μου έδωσε την ευκαιρία. Την ευκαιρία για να αποκτήσω την πολυπόθητη εμπειρία.

Πριν τη δουλειά που έχω τώρα έπρεπε να βρω κάτι άμεσα για να σταθώ στα πόδια μου. Βρήκα τότε μια δουλειά σε τηλεφωνικό κέντρο. Πίστευα ότι με τα προσόντα μου θα με προωθήσουν σε ανάλογο πόστο πολύ σύντομα. Η εταίρια (Μεγάλη εταιρία φυσικού αερίου της Μεγ. Βρετανίας) δεν ήθελε σκεφτόμενους υπαλλήλους. Ήθελε άτομα που να μη σκέφτονται, να μην παίρνουν πρωτοβουλίες να ακολουθούν εντολές και να λειτουργούν σαν φυλακισμένοι. Εκεί κατάλαβα ότι τα χαρτιά μου δε θα μετρούσαν ποτέ αν δεν ήμουν καλός στις πωλήσεις.

Είναι όμως αυτό το χαρτί που θα μου επιτρέψει στο μέλλον να κάνω αίτηση για δουλειά στο πανεπιστήμιο. Όμως εγώ είμαι υπέρ των ιδιωτικών πανεπιστημίων, Θα ανοίξουν θέσεις για δουλειά και περισσότερα παιδιά θα μπορέσουν να μορφωθούν. Στο δημόσιο θα υπάρχει πάντα ανταγωνισμός, μέσο, μαχαιρώματα. Εντάξει θα χειροτερέψει λίγο το πράγμα με τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, όμως για τα παιδιά που τα ενδιαφέρει ο ιδιωτικός τομέας θα τους δώσει τα απαραίτητα εφόδια για τη δουλειά που θέλουν να κάνουν.

Το μόνο που θα θέλουν μετά θα είναι η "ευκαιρία".

Ο ιππότης των ... αιθέρων!

Να χαρώ εγώ ελληνικό Δαιμόνιο. Όχι μόνο γαμεί και δέρνει στο χώρο των επιχειρήσεων αλλά νάτος που μας χρήζεται και ιππότης από τη Βασίλισσα της Αγγλίας για την προσφόρα του στην κοινωνία. Κατώτερο μέλος των ιπποτών μεν, αλλά Ιππότης όπως και να το κάνεις.

Ο Στέλιος Χατζηιωάννου, ο ιδρυτής της EasyJet έγινε Ιππότης χτες και κόλλησε κι ένα ωραίο Sir πριν το όνομα του. Άντε κι η σειρά μας τώρα. ... Sir Compiler.

Για όσους θέλουν να μάθουν περισσότερα για τον Sir Stelios Haji-Ioannou ακολουθείστε το link.

People at the train platform!

Δυστηχώς η δουλειά μου είναι στα τσακίδια. Κάθε πρωί σηκώνομαι στις 07:00 και γυρνάω σπίτι 19:00. Καλό ε; Τι να κάνεις όμως που δεν παίζει αυτοκίνητο και η δουλεία, ναι δουλεία γράφει όπως λέμε σκλαβιά, είναι σε άλλη πόλη;

Κάθε πρωί λοιπόν βλέπω τα ίδια πρόσωπα που παίρνουν το ίδιο τρένο με μένα. Πράγματα που προσέχεις όταν βαριέσαι. Μια κοπέλα με ένα συνεχές θυμωμένο ύφος, που μιλάει επί μισή ώρα στο κινητό της. ΝΑΙ ΚΑΘΕ ΡΗΜΑΔΑ ΜΕΡΑ. Απίστευτο.

Ένας ψηλός γεροδεμένος τύπος, τα κορίτσια σίγουρα θα θέλαν να του πιάσουν κουβέντα, ο άνθρωπος είναι αντικειμενικά ωραίος. Έλα όμως που ο τύπος πιθανότατα μόλις έπιασε δουλειά σε γραφείο εδώ στην Αγγλία και δεν έχει προλάβει να αγοράσει πολλά κοστούμια ακόμα. Κάθε μέρα φοράει το ίδιο μπεζ κοστούμι, που μάλλον το είδα κιόλας στο τοπικό ΝΕΧΤ να κοστίζει 120 λίρες. Τώρα μόλις που έσφιξαν τα κρύα τον είδα με ένα νέο παλτό. Και πάνε πάνω από δυο μήνες που τον βλέπω.

Μια κυρία στα 35 - 40 της. Διαβάζει τη σείρα βιβλίων του Stephen King - The Dark Tower. Έχει φτάσει στο 4ο βιβλίο της σειράς (ναι διαβάζει λίγο αργά φαίνεται). Μια φορά κάθησε απέναντι μου. Όταν χτύπησε το κινητό της, άρχισε να λέει στη φίλη της τι προβλήματα περνάει ο γάμος της. Ο άντρας της είναι μα...ας και τα σχετικά.

Αλλά από όλες ... η αγαπημένη μου φιγούρα είναι ένας πυροβολημένος. Δεν ξέρω τι παίρνει ο τύπος αλλά είναι όλα τα λεφτά. Μακρύ μαλλί, με ένα κόκκινο σημάδι στο πρόσωπό του. Φοράει ΠΑΝΤΑ ένα κοστούμι, με ένα μαύρο παλτό από πανω του. Μόλις έβαψε τα κόκκινα του μαλλιά ΚΑΤΑΜΑΥΡΑ προχτές, και κάθε μέρα φτάνει στο σταθμό διαβάζοντας βιβλίο, περιοδικό ή manga. Όλα του τα βιβλία είναι fantasy epic - lord of the rings στυλ. Μόνο μια φορά άκουγε μουσική και όλοι τον έβλεπαν να χορεύει στην πλατφόρμα. Όταν δε, ανέβηκε στο τρένο μου φάνηκε πως τα μάτια του δεν εστίαζαν... σαν να είχε πάρει κάτι "ευχάριστο".

Είναι πολύ περιέργο δεν ξέρω κανένα τους, αλλά ξέρω τόσα για αυτούς. Και μάλλον το ίδιο κι αυτοί για μένα. Πάει και τέλειωσε όσοι ταξιδεύουν με Μέσα Μαζικής Μεταφοράς γίνονται πρώτης τάξεος κουτσομπόληδες.

Τρέχω τώρα έχω ένα τρένο να προλάβω.

Μεγάλη Μέρα .... πέρασε!

Η μεγάλη μέρα ήταν βέβαια την περασμένη πέμπτη αλλά καιρός να ρίξω μια μικρή ενημέρωση του τι έγινε. Δε μάθαμε πολλές λεπτομέρειες από τον πωλητή που ανέλαβε το πρόγραμμα μας. Τη Δευτέρα καθώς ερχόμουν στην εταιρία συνάντησα τον ιδιοκτήτη και γενικό διευθυντή της εταιρίας. Μετά τις σχετικές καλημέρες μου λέει εμμέσως πλην σαφώς ότι το πρόγραμμα πήγε καλά. Τον ρώτησα περισσότερες λεπτομέρειες για το πως πήγε η παρουσίαση και μου είπε πήγε πάρα πολυ καλά. Όμως μου αποκάλυψε και κάτι που δεν ήξερα.
Την Παρασκευή έγινε μια δεύτερη παρουσίαση του προγράμματος σε εταιρία ΚΟΛΟΣΣΟ που έδειξαν όχι απλό ενδιαφέρον αλλά λέει το "ΛΑΤΡΕΨΑΝ". Η συγκεκριμένη εταιρία (δεν μπορώ να αποκαλύψω όνομα λυπάμαι) έχει τη δυνατότητα να αγοράσει και να εγκαταστήσει μέχρι και 40.000 αντίτυπα (αν και ρεαλιστικά κοιτάμε για τα μισά περίπου) που θα φέρει εκατομμύρια λίρες στην εταιρία. Ακολουθούν και άλλες εταιρίες παρακάτω. Είναι βέβαιο πως όταν η μια το αγοράσει, όλες οι ανταγωνίστριες εταιρίες θα το αγοράσουν σύντομα, με τροποποιήσεις φυσικά. Διότι η κάθε εταιρία δε θα το αγοράσει αποκλειστικά! Το αποτέλεσμα; Όπως γίνεται πάντα σε τέτοιες περιπτώσεις. Οι developpers παίρνουν μην πω καλύτερα, και οι πωλητές και τα αφεντικά όλα τα κέρδη. Τέλεια... άντε σας αφήνω τώρα πάω να κλάψω με την ησυχία μου!

Μεγάλη μέρα αύριο!!

Σήμερα είμαι ό μόνος από την ομάδα που έσκασε μύτη στη Δουλειά. Η υπόλοιπη ομάδα έφυγε για νότο καθώς είχαν προγραμματισμένο διήμερο ταξίδι. Κι έτσι έμεινε μοναχούλης ο μικρός Compiler για δυο μερούλες. Όχι κι άσχημα το γραφείο δικό μου, μουσικούλα κλπ. Στο κάτω κάτω της γραφής το demo για το presentation αύριο είναι έτοιμο.

Πόσο γελασμένος ήμουν.

Α ναι δε σας είπα, το demo το έχει πλέον στα χέρια του ο πωλητής της εταιρίας. Είναι αυτός που θα κάνει την προώθηση στα κατάλληλα άτομα. Αύριο έχει ραντεβού με μια εταιρία κολοσσό που αν πετύχει και πουν το ναι, θα φέρει μερικές εκατοντάδες χιλιάδες λίρες στα χρηματοκιβώτια της εταιρίας. Έλα μου όμως που χτες το βράδυ μετά το σχόλασμα με ενημέρωσαν για bugs τα οποία έπρεπε απαραιτήτως να φύγουν μέχρι άυριο.

Σήμερα είμαι στη δουλειά από τις 8:30, και δουλεύω για να βγάλω bugs από κώδικα που έγραψαν άλλοι διότι εντελώς συμπτωματικά αυτοί οι "άλλοι" δεν είναι παρώντες σήμερα και αύριο. Ευτυχώς τα κατάφερα, αλλά είναι πολύ εύκολο, ώντας ο νεότερος στην ομάδα αν πάει κάτι στραβά να τα ρίξουν σε μένα όλα. Θέλω να πιστεύω πως όλα θα πάνε καλά. Έκανα τεράστιες αλλάγες στον κώδικα, και ποντάρω ότι το έκανα πιο σταθερό.

Άντε θα σας πω αύριο πως πήγε.

Εργασιακός Τομέας...

Με αφορμή το post της Ka8y θα θέλα να καταθέσω κι εγώ τις εντυπώσεις από τον ιδιωτικό τομέα του εξωτερικού. Παντού είναι τα ίδια. Όλοι είναι ευγενικοί, εξυπηρετικοί και καλοί μέχρι να στρίψεις την πλάτη σου. Τότε βγαίνουν τα μαχαίρια, ρόπαλα, σιδερογροθιές και μυγοσκοτώστρες εναντίον σου.

Έχω διαπιστώσει ότι στη δουλειά που είμαι όλοι μα Όλοι, θα κατηγορήσουν τον άλλο για μια μαλακία που γίνεται. Στην ομάδα μου είμαστε τρία άτομα με εμένα να είμαι ο τελευταίος τροχός της αμάξης. Έχουμε έναν Project Manager, ενα Senior Systems Architect και εμένα που είμαι απλά Systems Architect. Η όλη κόντρα πηγάζει από το 2ο που ενώ είναι πιο πολλά χρόνια στην εταιρία, έκαναν τον άλλον Project Manager κι όχι επειδή το αξίζει απλά γιατί τα πράγματα είναι λίγο φλου.

Ο τύπος λοιπόν είναι 35 χρονών, (και για να προσθέσω το κουτσομπολιό μου, έχει 2χρονο παιδί με 19 χρονη... ) you do the math. Αλλά φέρεται σαν παιδί. Είναι πραγματικά ευφυέστατος, και πολλές φορές οι γνώσεις του προκαλούν το θαυμασμό, αλλά όποτε ανοίξει το στόμα του να κάνει κάποιο σχόλιο, θα θέλεις να του σπάσεις τα μούτρα.

Μόλις προχτές μου ζητήσαν τελευταία στιγμή να γράψω μια ρουτίνα. Εντάξει λέω εφόσον το θέλετε θα το κάνω άσχετα αν πλησιάζουμε πολυ κοντά στη προθεσμία για το demo. Το γράφω κι εγώ όπως όπως για να πετύχω functionality και τίποτα παραπάνω γιατί δεν έχω το χρόνο να κάνω κανονικό design και έρχεται ο τυπάς με ένα υφάκι...

-"Έκανες τη ρουτίνα όπως σου την είπα;"
-"Όχι, δουλεύει όμως και μετά την παρουσίαση του Demo, θα το αλλάξω γιατί θα είμαι πιο χαλαρός"
-"Ok, μου λέει, αν είναι πέρα των δυνατοτήτων σου πες μου να το κάνω εγώ"

ΤΙ ΛΕ ΡΕ ΜΠΑΡΜΠΑ;;; μην ανέβω πάνω και σε κάνω γκάιντα στο βρωμόξυλο. ΗΜΟΥΝ ΣΑΦΗΣ, δεν έχω το χρόνο τώρα γιατί ΑΠΛΑ ΞΑΝΑΓΡΑΦΩ ΟΤΙ ΚΩΔΙΚΑ ΕΓΡΑΨΑ ΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ 2 ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ ΜΕΣΑ ΣΕ 2 ΜΕΡΕΣ, ΑΠΛΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑΤΙ ΣΟΥ ΚΑΥ...Ε ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙΣ ΟΛΗ ΤΗΝ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΤΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ.

Και όλη του η στάση είναι τέτοια. Θα βρει μια οποιαδήποτε τρύπα κάπου, και θα κρατήσει το στόμα του κλειστό. Δε θα το φανερώσει. Ακόμα κι αν ήταν να γίνει παρουσίαση, δε θα πει τίποτα για να σε δει να γελοιοποιήσαι. Αλλά έτσι είναι ο άνθρωπος, δεν χάνει ευκαιρία να το παίξει ΜΕΓΑΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΤΑΡΑΣ αλλά σαν συνεργάτης σκάτα με ρίγανη... και δε μου αρέσει κι η ρίγανη.

Χτες συγκεκριμένα, πιάνω τον project manager και του λέω μην κάνεις το τάδε, γιατί δε θα δουλέψει πρέπει να τελειώσουμε το δείνα κομμάτι πρώτα. Δεν το σκέφτηκε ο άνθρωπος πιο πριν και του το είπα εγώ... βέβαια κι αυτός δε το σκέφτηκε διότι δεν έχει δουλέψει το πρόγραμμα τόσο πολύ ώστε να ξέρει τα τερτίπια του. Μόλις το ανέφερα το περιστατικό στην ΠΡΟΣΩΠΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ C++ επάνω μου λέει:

-"Α ναι το είχα δει το λάθος αλλά δεν του το είπα για να δω πως θα αντιδράσει όταν θα το δεί ο διευθυντής".

Από εκεί κατάλαβα τι γίνεται. Ζούγκλα - ζούγκλααα λέω

Μια Lounge ατμόσφαιρα, με trendy φατσούλες και καλή μουσική...

Αυτό μας χαρακτηρίζει την τελευταία εβδομάδα εφόσον η παρέα απέκτησε νέο στέκι. Όχι απαραίτητα από επιλογή μας αλλά ως συνέπεια κάποιων συμβάντων. Η 28η Οκτωβρίου γιορτάζεται πολλαπλώς εδώ στο leeds και σε μια μικρή παρέα Ελλήνων και Κυπρίων. Πέραν της εθνικής εορτής, έχουμε 2 ακόμα λόγους... Τα γενέθλια της Chrys μου και την επέτειο δύο καλών φίλων.

Όσο εμείς κάναμε το παρτάκι μας το περασμένο Σάββατο, το φιλικό μας αυτό ζευγάρι βγήκαν για φαγητό για ένα πιο ρομαντικό δείπνο πριν έρθουν στο πάρτυ λίγο αργότερα. Μαζί τους έφεραν και ένα δώρο στην Chrys... το τηλέφωνο του ιδιοκτήτη του Bar - Restaurant. Δύο μέρες μετά έπιασε δουλειά ως πιανίστρια να παίζει τα βράδια στο Bar του εστιατορίου... Κατά συνέπεια όλοι πηγαίνουμε εκεί για να απολαύσουμε τη μουσική και να πιούμε τα cocktails μας. Είναι ωραία όταν μπορείς να κάνεις και παραγγελιές στην πιανίστρια!!!

Το καταπληκτικό ήταν όταν η Chrys είπε ότι δεν είχε τι άλλο να παίξει το τελευταίο εικοσάλεπτο, κι άρχισε να παίζει τραγούδια ελληνικά αλλά σε πιάνο instrumental έκδοση όπως το "Παρθένα της γειτονιάς" (Βουγιουκλάκη "Μέσα σε αυτή τη βάρκα είμαι μονααααχήηη") που ενώ τα Αγγλάκια δεν καταλάβαιναν τίποτα εμείς πεθάναμε στο γέλιο.

The_Compiler ... Resurrection

Μαύρα μάτια βρε παιδί... Έγιναν τόσα πολλά από το τελευταίο post μέχρι τώρα. Δεν έχει νόημα ούτε να τα αναφέρω ούτε να τα ανακυκλώνω. Ήταν η χειρότερη ίσως περίοδος της ζωής μου, αλλά... ΤΕΛΕΙΩΣΕ!

Το blog θα ξανα-ξεκινήσει όπως παλιά.. με φάσεις αξιόλογες για σχολιασμό που συναντάμε όλοι εδώ στο "νησί" καθώς και art, comics και σχέδια που κάνω στο σχεδόν ανύπαρκτο ελεύθερο χρόνο μου.

Επίσης θα ξεκινήσει ένα νέο. Αυτό θα είναι λίγο διαφορετικό... λίγο πιο τεχνικό και μάλλον κατά κανόνα πιο βαρετό αλλά όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να κοιτάξει. Περισσότερα εκεί!

αυτά προς το παρόν.... τα ξαναλέμε σύντομα

The Last Page of the internet

by Dr. Compiler

Εισαγωγή
Με αφορμή το post του dtsomp για το τέλος του διαδικτύου, ένιωσα πως κάποιος που κάνει διδακτορικό δεν μπορεί να μην έχει μια εμπεριστατωμένη επιστημονική άποψη επί του αντικειμένου.

Περίληψη
Ο Dr. Compiler λοιπόν ανακοινώνει τα αποτελέσματα αυτής της πολυετής μελέτης που αποτελεί το "ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΥ".

1. Αρχιτεκτονική του Internet
Το Internet έχει μια χαώδη αρχιτεκτονική και είναι αδύνατον να χαρακτηριστεί με απλό τρόπο.

2. Το τέλος του Internet
Έχουν εμφανιστεί πολλές σελίδες που φέρουν τον τίτλο "Η τελευταία σελίδα του Internet", όμως ποια είναι η σωστή; Ο αγαπητός συνάδελφος dtsomp ανακάλυψε μια από αυτές αλλά σε καμιά περίπτωση δεν αποτελεί τη μοναδική. Παρακάτω λοιπόν παραθέτω τα αποτελέσματα της έρευνας μου που μετά από πολύ καιρό αναγνωρίζεται διεθνώς και θα δημοσιευτεί στο ετήσιο journal της IEEE του έτους 2041.

Οι παρακάτω σελίδες όλες ευελπιστούν να αποτελούν την τελευταία σελίδα του Διαδικτύου:
http://www.1112.net/lastpage.html
http://www.shibumi.org/eoti.htm
http://home.att.net/~cecw/lastpage.htm
http://www.internetlastpage.com/
http://www.theverylastpageoftheinternet.com/
http://www.w3schools.com/HTML/lastpage.htm
http://www.geocities.com/SunsetStrip/Lounge/5593/End/index.html
http://www.frank-hilger.de/fun/lastpage.html

Όμως ποια από όλες είναι πράγματι η τελευταία; Ενδείξεις έχουμε ότι μάλλον είναι η πρώτη στη λίστα που παραθέτω ως λείμμα. Διότι η τελευταία ακολουθεί πάντα μιαν άλλη, την προτελευταία. Ανακάλυψα λοιπόν την πρωτελευταία σελίδα που βρίσκεται στο παρακάτω URL:

second to last

http://attrition.org/misc/stl.html

Επομένως η τελευταία πρέπει να είναι αυτή που ακολουθεί την πρoτελευταία.

3. Η αρχή του Internet

Ότι όμως έχει ένα τέλος πρέπει αναγκαστικά να έχει και μια αρχή. Οι έρευνες ενός Δόκτωρος Compiler πρέπει να είναι αναγκαστικά πλήρεις. Ανακάλυψα λοιπόν και σελίδες που αποτελούν την αρχή του κολοσσού που λέγεται Διαδίκτυο. Αυτές οι σελίδες παραθέτονται παρακάτω:

http://www.internetfirstpage.com/
http://www.genesis.net.au/~first/
http://www.nvsd44.bc.ca/sites/ReportsViewOneM.asp?RID=2529

4. Future Work
Στις προσεχείς μελέτες πρόκειται να αποκαλύψω ποια είναι η Κεντρική Σελίδα του Διαδικτύου και λειτουργεί ως ο ομφαλός του Internet. Επίσης επιστημονικό ενδιαφέρον προκαλεί τι υπάρχει πέραν του τέλους και πριν την αρχή. Υπάρχει ένα διαδικτυακό Big Bang? Ή μήπως στο τέλος του Internet πέφτεις απο κάτω; Αστικοί και Διαδικτυακοί Θρύλοι που πρέπει να εξακριβωθούν από την επιστημονική κοινότητα.

Dr. Compiler
IEEE consultant
Internet expert

Scarred Wolf

Αυτός είναι ένας ... να πω ψηφιακός πίνακας που έγινε εξ ολοκλήρου στο photoshop. Η σκηνή είναι από παιχνίδι φαντασίας, όπου δύο εξερευνητές ενός αρχαίου τάφου, αντιμετωπίζουν έναν σημαδεμένο λύκο, που έχει κάνει εκεί το λημέρι του και σημαδεύτηκε από κάποιον άλλον εξερευνητή που δεν κατάφερε να ξεφύγει με τη ζωή του.

Είναι η πρώτη μου απόπειρα να ζωγραφίσω κάτι χωρίς να το δουλέψω πρώτα στο χαρτί. Επίσης δεν έκανα καθόλου σχεδιάγραμμα, αλλά ξεκίνησα κατευθείαν με ψηφιακά πινέλα και χρώματα.

Sunset Magic

Η τελευταία μου σύνθεση στο photoshop. Δεν ξέρω ποιος τράβηξε την αρχική φωτογραφία όμως όποιος κι αν είναι τράβηξε το ηλιοβασίλεμα από το βόρειο πόλο όπου φαίνεται πλησιέστερα το φεγγάρι.

Ποιο μέρος είναι καλύτερο για να συναντηθούν μαγικά πλάσματα;

Ελπίζω να σας αρέσει!

...

Ίσως και το χειρότερο ταξίδι που έκανα ποτέ στην Ελλάδα. Μπορεί και να ήταν η χειρότερη εβδομάδα της ζωής μου. Δε με νοιάζει όμως...

περαστικά σου πατέρα!

Θείες δημιουργίες!!

Καλά καλά, ο όρος "θείες" είναι λίγο ψωνίστικος αλλά είναι λογοπαίγνιο κυρίως. Μου είχε μπει μήνες στο μυαλό να αλλάξω μια φωτογραφία έτσι ώστε να δείχνει τα 3 επίπεδα της ζωής μας (Παράδεισος - Γη - Κόλαση). Σήμερα το τελείωσα. Η φωτογραφία είναι τραβηγμένη από μένα και είναι ένας ναός εδώ στο Leeds. Μπορείτε να δείτε την αρχική φωτογραφία επίσης. Πιστεύω πως το αποτέλεσμα είναι αξιοπρεπής...

Playing with photoshop!!

Είχα όρεξη να παίξω λίγο με το photoshop σήμερα, και αποφάσισα να ακολουθήσω μερικά tutorials μπας και αρπάξω και τίποτα. Πως σας φαίνονται;;

Ένας όμορφος πλανήτης, που εκρήγνυται, και μια εικόνα της παραλίας της Θεσσαλονίκης σε Heat Vision.

Σπίτι!

Εκτάκτως και για μια βδομάδα, κατεβαίνω την επόμενη Παρασκευή Θεσσαλονίκη.

Πείτε στο Δήμαρχο, ότι δε θέλω υποδοχές και κόκκινα χαλιά τα έχω πραγματικά βαρεθεί.

Θεσσαλονίκη έρχομαι!