Τρόμος!

Πριν πάει το μυαλό σας σε πλανητάρχες, μέση ανατολή κλπ. σταματήστε! Ο τρόμος που αναφέρομαι είναι εσωτερικός και να πω την αλήθεια αυτή τη στιγμή που γράφω το post με έχει κυριεύσει.

Ήρθα σε αυτήν την εταιρία πριν από 7 μήνες περίπου. Μικρή εταιρία, γρήγορη ανέλιξη σκέφτηκα. Στην περίπτωση που η εταιρία εξελιχθεί θα ανέβω γρήγορα σωστα; Ε λοιπόν ναι βγήκα αληθινός... κι εδώ είναι το πρόβλημα.

Αυτή τη στιγμή η εταιρία θα εξαπλωθεί. Το νέο project είναι project εκατομμυρίων λιρών, και νέο προσωπικό είναι αναγκαίο για να ολοκληρωθεί εγκαίρως. Ο διευθυντής (και ιδιοκτήτης της εταιρίας) μόλις ήρθε στο γραφείο μου και εμμέσως πλην σαφώς μου είπε: «είναι τέλειος ο συγχρονισμός σου με την εταιρία, διότι έχουμε τεράστιες ευκαιρίες τώρα. Για αυτό διάλεξε ποια κατεύθυνση θέλεις να ακολουθήσεις».

Δεν ξέρω τι σας λέει αυτό εσάς, αλλά εμένα μου λέει πολλά. Το θέμα είναι τι γίνεται όταν το έργο είναι τόσο μεγάλο που δεν εμπιστεύεσαι τις δυνάμεις σου να το αναλάβεις; Φυσικά ποτέ δεν είσαι χαζός να πεις όχι. Πέφτεις στα βαθειά και ελπίζεις να μη σου σκάσουν τα μπρατσάκια. Έτσι νιώθω κι εγώ τώρα.

Αντίθετα με το τι εικόνα περνάει το βιογραφικό μου σημείωμα, αυτή τη στιγμή νιώθω δέος στο τι έχω να αναλάβω και τι περιμένουν τα αφεντικά από μένα.

Γενικά είμαι πολύ αισιόδοξο άτομο, και ψώνιο μερικές φορές (ναι ρε μερικές έχεις αντίρρηση;) αλλά φοβάμαι τώρα. Φοβάμαι τέτοιου είδους αλλαγές.

Σας έχει τύχει ποτέ να αμφιβάλλετε για τον εαυτό σας; Να νομίζετε ότι είστε ηθοποιοί; Έτσι νιώθω να πω την αλήθεια μου. Νιώθω μερικές φορές ότι υποκρίνομαι ότι ξέρω τι μου γίνεται στη δουλειά μου, κι ότι ακόμα κι αν προς το παρόν μου έχει δωθεί όσκαρ ερμηνείας, κάποτε θα πάρω το χρυσό βατόμουρο και τότε άντε να βρεις παράσταση να παίξεις! Κι ένας ηθοποιός αν δεν είναι πραγματικά καλός, θα αρχίσει να περνάει η μπογιά του, και να φέρουν τα νέα φυντάνια που έχουν και την κατάλληλη προφορά για το ρόλο.

Έχετε δει ποτέ το pretender; Ένας τύπος ιδιοφυία που μπορούσε να υποκριθεί ότι είναι οτιδήποτε! Πιλότος, γιατρός, δικηγόρος... προγραμματιστής!

Πώς ξέρεις αν υποκρίνεσαι... ή είσαι πραγματικά αυτό που είσαι; Μήπως τελικά αυτό είναι που προσφέρει η εμπειρία;