Ο ιππότης των ... αιθέρων!

Να χαρώ εγώ ελληνικό Δαιμόνιο. Όχι μόνο γαμεί και δέρνει στο χώρο των επιχειρήσεων αλλά νάτος που μας χρήζεται και ιππότης από τη Βασίλισσα της Αγγλίας για την προσφόρα του στην κοινωνία. Κατώτερο μέλος των ιπποτών μεν, αλλά Ιππότης όπως και να το κάνεις.

Ο Στέλιος Χατζηιωάννου, ο ιδρυτής της EasyJet έγινε Ιππότης χτες και κόλλησε κι ένα ωραίο Sir πριν το όνομα του. Άντε κι η σειρά μας τώρα. ... Sir Compiler.

Για όσους θέλουν να μάθουν περισσότερα για τον Sir Stelios Haji-Ioannou ακολουθείστε το link.

People at the train platform!

Δυστηχώς η δουλειά μου είναι στα τσακίδια. Κάθε πρωί σηκώνομαι στις 07:00 και γυρνάω σπίτι 19:00. Καλό ε; Τι να κάνεις όμως που δεν παίζει αυτοκίνητο και η δουλεία, ναι δουλεία γράφει όπως λέμε σκλαβιά, είναι σε άλλη πόλη;

Κάθε πρωί λοιπόν βλέπω τα ίδια πρόσωπα που παίρνουν το ίδιο τρένο με μένα. Πράγματα που προσέχεις όταν βαριέσαι. Μια κοπέλα με ένα συνεχές θυμωμένο ύφος, που μιλάει επί μισή ώρα στο κινητό της. ΝΑΙ ΚΑΘΕ ΡΗΜΑΔΑ ΜΕΡΑ. Απίστευτο.

Ένας ψηλός γεροδεμένος τύπος, τα κορίτσια σίγουρα θα θέλαν να του πιάσουν κουβέντα, ο άνθρωπος είναι αντικειμενικά ωραίος. Έλα όμως που ο τύπος πιθανότατα μόλις έπιασε δουλειά σε γραφείο εδώ στην Αγγλία και δεν έχει προλάβει να αγοράσει πολλά κοστούμια ακόμα. Κάθε μέρα φοράει το ίδιο μπεζ κοστούμι, που μάλλον το είδα κιόλας στο τοπικό ΝΕΧΤ να κοστίζει 120 λίρες. Τώρα μόλις που έσφιξαν τα κρύα τον είδα με ένα νέο παλτό. Και πάνε πάνω από δυο μήνες που τον βλέπω.

Μια κυρία στα 35 - 40 της. Διαβάζει τη σείρα βιβλίων του Stephen King - The Dark Tower. Έχει φτάσει στο 4ο βιβλίο της σειράς (ναι διαβάζει λίγο αργά φαίνεται). Μια φορά κάθησε απέναντι μου. Όταν χτύπησε το κινητό της, άρχισε να λέει στη φίλη της τι προβλήματα περνάει ο γάμος της. Ο άντρας της είναι μα...ας και τα σχετικά.

Αλλά από όλες ... η αγαπημένη μου φιγούρα είναι ένας πυροβολημένος. Δεν ξέρω τι παίρνει ο τύπος αλλά είναι όλα τα λεφτά. Μακρύ μαλλί, με ένα κόκκινο σημάδι στο πρόσωπό του. Φοράει ΠΑΝΤΑ ένα κοστούμι, με ένα μαύρο παλτό από πανω του. Μόλις έβαψε τα κόκκινα του μαλλιά ΚΑΤΑΜΑΥΡΑ προχτές, και κάθε μέρα φτάνει στο σταθμό διαβάζοντας βιβλίο, περιοδικό ή manga. Όλα του τα βιβλία είναι fantasy epic - lord of the rings στυλ. Μόνο μια φορά άκουγε μουσική και όλοι τον έβλεπαν να χορεύει στην πλατφόρμα. Όταν δε, ανέβηκε στο τρένο μου φάνηκε πως τα μάτια του δεν εστίαζαν... σαν να είχε πάρει κάτι "ευχάριστο".

Είναι πολύ περιέργο δεν ξέρω κανένα τους, αλλά ξέρω τόσα για αυτούς. Και μάλλον το ίδιο κι αυτοί για μένα. Πάει και τέλειωσε όσοι ταξιδεύουν με Μέσα Μαζικής Μεταφοράς γίνονται πρώτης τάξεος κουτσομπόληδες.

Τρέχω τώρα έχω ένα τρένο να προλάβω.

Μεγάλη Μέρα .... πέρασε!

Η μεγάλη μέρα ήταν βέβαια την περασμένη πέμπτη αλλά καιρός να ρίξω μια μικρή ενημέρωση του τι έγινε. Δε μάθαμε πολλές λεπτομέρειες από τον πωλητή που ανέλαβε το πρόγραμμα μας. Τη Δευτέρα καθώς ερχόμουν στην εταιρία συνάντησα τον ιδιοκτήτη και γενικό διευθυντή της εταιρίας. Μετά τις σχετικές καλημέρες μου λέει εμμέσως πλην σαφώς ότι το πρόγραμμα πήγε καλά. Τον ρώτησα περισσότερες λεπτομέρειες για το πως πήγε η παρουσίαση και μου είπε πήγε πάρα πολυ καλά. Όμως μου αποκάλυψε και κάτι που δεν ήξερα.
Την Παρασκευή έγινε μια δεύτερη παρουσίαση του προγράμματος σε εταιρία ΚΟΛΟΣΣΟ που έδειξαν όχι απλό ενδιαφέρον αλλά λέει το "ΛΑΤΡΕΨΑΝ". Η συγκεκριμένη εταιρία (δεν μπορώ να αποκαλύψω όνομα λυπάμαι) έχει τη δυνατότητα να αγοράσει και να εγκαταστήσει μέχρι και 40.000 αντίτυπα (αν και ρεαλιστικά κοιτάμε για τα μισά περίπου) που θα φέρει εκατομμύρια λίρες στην εταιρία. Ακολουθούν και άλλες εταιρίες παρακάτω. Είναι βέβαιο πως όταν η μια το αγοράσει, όλες οι ανταγωνίστριες εταιρίες θα το αγοράσουν σύντομα, με τροποποιήσεις φυσικά. Διότι η κάθε εταιρία δε θα το αγοράσει αποκλειστικά! Το αποτέλεσμα; Όπως γίνεται πάντα σε τέτοιες περιπτώσεις. Οι developpers παίρνουν μην πω καλύτερα, και οι πωλητές και τα αφεντικά όλα τα κέρδη. Τέλεια... άντε σας αφήνω τώρα πάω να κλάψω με την ησυχία μου!

Μεγάλη μέρα αύριο!!

Σήμερα είμαι ό μόνος από την ομάδα που έσκασε μύτη στη Δουλειά. Η υπόλοιπη ομάδα έφυγε για νότο καθώς είχαν προγραμματισμένο διήμερο ταξίδι. Κι έτσι έμεινε μοναχούλης ο μικρός Compiler για δυο μερούλες. Όχι κι άσχημα το γραφείο δικό μου, μουσικούλα κλπ. Στο κάτω κάτω της γραφής το demo για το presentation αύριο είναι έτοιμο.

Πόσο γελασμένος ήμουν.

Α ναι δε σας είπα, το demo το έχει πλέον στα χέρια του ο πωλητής της εταιρίας. Είναι αυτός που θα κάνει την προώθηση στα κατάλληλα άτομα. Αύριο έχει ραντεβού με μια εταιρία κολοσσό που αν πετύχει και πουν το ναι, θα φέρει μερικές εκατοντάδες χιλιάδες λίρες στα χρηματοκιβώτια της εταιρίας. Έλα μου όμως που χτες το βράδυ μετά το σχόλασμα με ενημέρωσαν για bugs τα οποία έπρεπε απαραιτήτως να φύγουν μέχρι άυριο.

Σήμερα είμαι στη δουλειά από τις 8:30, και δουλεύω για να βγάλω bugs από κώδικα που έγραψαν άλλοι διότι εντελώς συμπτωματικά αυτοί οι "άλλοι" δεν είναι παρώντες σήμερα και αύριο. Ευτυχώς τα κατάφερα, αλλά είναι πολύ εύκολο, ώντας ο νεότερος στην ομάδα αν πάει κάτι στραβά να τα ρίξουν σε μένα όλα. Θέλω να πιστεύω πως όλα θα πάνε καλά. Έκανα τεράστιες αλλάγες στον κώδικα, και ποντάρω ότι το έκανα πιο σταθερό.

Άντε θα σας πω αύριο πως πήγε.

Εργασιακός Τομέας...

Με αφορμή το post της Ka8y θα θέλα να καταθέσω κι εγώ τις εντυπώσεις από τον ιδιωτικό τομέα του εξωτερικού. Παντού είναι τα ίδια. Όλοι είναι ευγενικοί, εξυπηρετικοί και καλοί μέχρι να στρίψεις την πλάτη σου. Τότε βγαίνουν τα μαχαίρια, ρόπαλα, σιδερογροθιές και μυγοσκοτώστρες εναντίον σου.

Έχω διαπιστώσει ότι στη δουλειά που είμαι όλοι μα Όλοι, θα κατηγορήσουν τον άλλο για μια μαλακία που γίνεται. Στην ομάδα μου είμαστε τρία άτομα με εμένα να είμαι ο τελευταίος τροχός της αμάξης. Έχουμε έναν Project Manager, ενα Senior Systems Architect και εμένα που είμαι απλά Systems Architect. Η όλη κόντρα πηγάζει από το 2ο που ενώ είναι πιο πολλά χρόνια στην εταιρία, έκαναν τον άλλον Project Manager κι όχι επειδή το αξίζει απλά γιατί τα πράγματα είναι λίγο φλου.

Ο τύπος λοιπόν είναι 35 χρονών, (και για να προσθέσω το κουτσομπολιό μου, έχει 2χρονο παιδί με 19 χρονη... ) you do the math. Αλλά φέρεται σαν παιδί. Είναι πραγματικά ευφυέστατος, και πολλές φορές οι γνώσεις του προκαλούν το θαυμασμό, αλλά όποτε ανοίξει το στόμα του να κάνει κάποιο σχόλιο, θα θέλεις να του σπάσεις τα μούτρα.

Μόλις προχτές μου ζητήσαν τελευταία στιγμή να γράψω μια ρουτίνα. Εντάξει λέω εφόσον το θέλετε θα το κάνω άσχετα αν πλησιάζουμε πολυ κοντά στη προθεσμία για το demo. Το γράφω κι εγώ όπως όπως για να πετύχω functionality και τίποτα παραπάνω γιατί δεν έχω το χρόνο να κάνω κανονικό design και έρχεται ο τυπάς με ένα υφάκι...

-"Έκανες τη ρουτίνα όπως σου την είπα;"
-"Όχι, δουλεύει όμως και μετά την παρουσίαση του Demo, θα το αλλάξω γιατί θα είμαι πιο χαλαρός"
-"Ok, μου λέει, αν είναι πέρα των δυνατοτήτων σου πες μου να το κάνω εγώ"

ΤΙ ΛΕ ΡΕ ΜΠΑΡΜΠΑ;;; μην ανέβω πάνω και σε κάνω γκάιντα στο βρωμόξυλο. ΗΜΟΥΝ ΣΑΦΗΣ, δεν έχω το χρόνο τώρα γιατί ΑΠΛΑ ΞΑΝΑΓΡΑΦΩ ΟΤΙ ΚΩΔΙΚΑ ΕΓΡΑΨΑ ΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ 2 ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ ΜΕΣΑ ΣΕ 2 ΜΕΡΕΣ, ΑΠΛΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑΤΙ ΣΟΥ ΚΑΥ...Ε ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙΣ ΟΛΗ ΤΗΝ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΤΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ.

Και όλη του η στάση είναι τέτοια. Θα βρει μια οποιαδήποτε τρύπα κάπου, και θα κρατήσει το στόμα του κλειστό. Δε θα το φανερώσει. Ακόμα κι αν ήταν να γίνει παρουσίαση, δε θα πει τίποτα για να σε δει να γελοιοποιήσαι. Αλλά έτσι είναι ο άνθρωπος, δεν χάνει ευκαιρία να το παίξει ΜΕΓΑΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΤΑΡΑΣ αλλά σαν συνεργάτης σκάτα με ρίγανη... και δε μου αρέσει κι η ρίγανη.

Χτες συγκεκριμένα, πιάνω τον project manager και του λέω μην κάνεις το τάδε, γιατί δε θα δουλέψει πρέπει να τελειώσουμε το δείνα κομμάτι πρώτα. Δεν το σκέφτηκε ο άνθρωπος πιο πριν και του το είπα εγώ... βέβαια κι αυτός δε το σκέφτηκε διότι δεν έχει δουλέψει το πρόγραμμα τόσο πολύ ώστε να ξέρει τα τερτίπια του. Μόλις το ανέφερα το περιστατικό στην ΠΡΟΣΩΠΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ C++ επάνω μου λέει:

-"Α ναι το είχα δει το λάθος αλλά δεν του το είπα για να δω πως θα αντιδράσει όταν θα το δεί ο διευθυντής".

Από εκεί κατάλαβα τι γίνεται. Ζούγκλα - ζούγκλααα λέω

Μια Lounge ατμόσφαιρα, με trendy φατσούλες και καλή μουσική...

Αυτό μας χαρακτηρίζει την τελευταία εβδομάδα εφόσον η παρέα απέκτησε νέο στέκι. Όχι απαραίτητα από επιλογή μας αλλά ως συνέπεια κάποιων συμβάντων. Η 28η Οκτωβρίου γιορτάζεται πολλαπλώς εδώ στο leeds και σε μια μικρή παρέα Ελλήνων και Κυπρίων. Πέραν της εθνικής εορτής, έχουμε 2 ακόμα λόγους... Τα γενέθλια της Chrys μου και την επέτειο δύο καλών φίλων.

Όσο εμείς κάναμε το παρτάκι μας το περασμένο Σάββατο, το φιλικό μας αυτό ζευγάρι βγήκαν για φαγητό για ένα πιο ρομαντικό δείπνο πριν έρθουν στο πάρτυ λίγο αργότερα. Μαζί τους έφεραν και ένα δώρο στην Chrys... το τηλέφωνο του ιδιοκτήτη του Bar - Restaurant. Δύο μέρες μετά έπιασε δουλειά ως πιανίστρια να παίζει τα βράδια στο Bar του εστιατορίου... Κατά συνέπεια όλοι πηγαίνουμε εκεί για να απολαύσουμε τη μουσική και να πιούμε τα cocktails μας. Είναι ωραία όταν μπορείς να κάνεις και παραγγελιές στην πιανίστρια!!!

Το καταπληκτικό ήταν όταν η Chrys είπε ότι δεν είχε τι άλλο να παίξει το τελευταίο εικοσάλεπτο, κι άρχισε να παίζει τραγούδια ελληνικά αλλά σε πιάνο instrumental έκδοση όπως το "Παρθένα της γειτονιάς" (Βουγιουκλάκη "Μέσα σε αυτή τη βάρκα είμαι μονααααχήηη") που ενώ τα Αγγλάκια δεν καταλάβαιναν τίποτα εμείς πεθάναμε στο γέλιο.