Αγγλικά συστήματα.

Πριν από 15 μέρες με έπιασε μια ίωση-γρίπη κι εγω δεν ξέρω τι, συν ένα τράβηγμα σε ένα μυ στην πλάτη.. Ο πόνος ήταν ο πιο ενοχλητικός διότι δεν μπορούσα καλά-καλά να κινηθώ. Αποφάσισα λοιπόν μετά από μερικές μέρες (καμιά βδομάδα να πω την αλήθεια) να πάω στο γιατρό. Παίρνω λοιπόν τηλέφωνο τετάρτη πρωί για να κλείσω ραντεβού:

-Καλημέρα, θα θέλα να κλείσω ένα ραντεβού με το γιατρό.
-Βεβαίως, μου λέει, το νωρίτερο έχω άυριο το πρωί στις 08:40.
-ok, σας ευχαριστώ πολύ.

Όλα καλά ως εδώ. Έλα όμως που σταμάτησε ο πόνος στην πλάτη! (Η ίωση δεν είχε πλακώσει ακόμα αυτή ήρθε 3 μέρες μετά).Παίρνω άλλο ένα τηλέφωνο τετάρτη απόγευμα να ακυρώσω το ραντεβού μα ήταν αργά. Σηκώνομαι λοιπόν πρωί για να τους πάρω τηλέφωνο μόλις ανοίξουν για να το ακυρώσω.

-Καλημέρα, έχω ένα ραντεβού στις 08:40 με το γιατρό, στο τάδε όνομα...
-Ναι, μου λέει.
-Ναι, ξέρετε δεν έχω το πρόβλημα που είχα με την πλάτη, μου πέρασε και θα θελα να ακυρώσω το ραντεβού.
-Δεν γίνεται αυτό! Εδώ κάπου σαλλεύει η γκόμενα...
-Τι εννοείται δε γίνεται; Δεν έχω πια το ίδιο πρόβλημα τι να έρθω να κάνω;
-Κοιτάξτε να δείτε, δεν μπορείτε να παίρνετε τηλέφωνο 10 λεπτά πριν το ραντεβού και να το ακυρώνετε.
-Και τι να κάνω; Να έρθω να δω το γιατρό και να του πω πως είχα κάτι αλλά τώρα είμαι καλά και ήρθα να σας δω επειδή άργησα να ακυρώσω το ραντεβού;; (υπόψην ότι δεν πληρώνουμε γιατρούς, να πω ήταν θέμα χρημάτων).
-Ακούστε μήπως θα σας ενδιέφερε να το αλλάξετε ώρα;
-Δεν ξέρω αν με καταλάβατε αλλά είμαι καλά, δεν έχω τίποτα λέτε να έχω σε 2 ώρες;
-Αυτό δεν μπορεί να συμβαίνει, να ξέρετε ότι θα το σημειώσω.

Και έτσι έληξε ο διάλογος μας. Ένας διάλογος που με κάνει να σκέφτομαι πως εδώ πάνω γενικά δε σκέφτονται. Έχουν εκπαιδευτεί σε 10 ερωτήσεις με 10 πιθανές απαντήσεις, και αν τους δώσεις μια 11η τους βραχυκύκλωσες. Αν δε λέει το εγχειρήδιο τους άντε εσύ να τους εξηγήσεις ότι δεν είσαι ελέφαντας. Κι αυτό απλά επιβεβαιώνεται από το επόμενο συμβάν...

Κάποιες μέρες μετά παθαίνω τη ρημάδα την ίωση, με ένα τρελό βήχα να με έχει γονατίσει. Τελος πάντων, πάω από το ιατρείο που ήταν και κοντά και πάω στη reception για να κλείσω ραντεβού. Πήγα κατά τις 11 το πρωί και πλησιάζω και λέω:

-Καλημέρα σας, θα ήθελα ένα ραντεβού.
-Λυπάμαι αλλά δεν υπάρχει κανένα ραντεβού για την παρασκευή.
-Ναι, μα σήμερα είναι τετάρτη (Μα τί μου λέει; Ποιος της είπε Παρασκευή;;;)
-Ναι κοιτάξτε λειτουργούμε με 48ωρο κλείσιμο, οπότε σήμερα θα κλείσετε για παρασκευή. Τώρα μπορείτε να πάτε σπίτι και άυριο το πρωί μπορείτε να πάρετε τηλέφωνο για να κλείσετε για Δευτέρα.
-Δε μπορείτε να μου κλείσετε από τώρα για Δευτέρα;;;
-Όχι, απαντάει, πρέπει να πάρετε τηλέφωνο αύριο.

Καλά λέω κι εγώ τι να πω. Μαζεύω τα κομμάτια μου και πάω σπίτι. Την επόμενη το πρωί κατά τις 10:30 παίρνω τηλέφωνο. Όταν επιτέλους κάποιος απάντησε:

-Ναι, ακούω ξερά...
-Ναι γεια σας, θα ήθελα ένα ραντεβού για Δευτέρα.
-Λυπάμαι πολύ όλα έχουν κλείσει για Δευτέρα, πάρτε πάλι τηλέφωνο αύριο.
-Συγνώμη, αλλά προσπαθώ από χτες να κλείσω ραντεβού και μου είπαν να πάρω τηλέφωνο σήμερα.
-Ναι, αλλά έκλεισαν όλα. Σας προτείνω άυριο να πάρετε από τις 08:40 για να κλείσετε για την τρίτη.

Τέλος πάντων κλείνω το τηλέφωνο. Την επόμενη μέρα όμως ακούω το εξής όταν παίρνω τηλέφωνο: "Καλέσατε το ιατρείο τάδε, δυστηχώς σήμερα δεν θα υπάρχει κανένας να απαντήσει στο τηλεφώνημα σας, καλέστε από Δευτέρα έως Παρασκευή από τις 08:30 έως 15:15.Ευχαριστούμε". Τα νεύρα μου έχουν γινει κρόσια...

Με τα πολλά έρχεται και η Δευτέρα. Σηκώνομαι πάλι από τις 08:30 παίρνω τηλέφωνο και ακούω το ίδιο αυτοματοποιημένο μήνυμα που άκουγα και πριν... Τι διάολο, παίρνω τηλέφωνο το μεσημεράκι και όντως κάποιος απαντάει...

-Ναι γεία σας, θα ήθελα να κλείσω ένα ραντεβού για Τετάρτη.
-Λυπάμαι αλλά έχουν κλείσει όλα για τότε.
-Πως γίνεται αυτό;
-Τι εννοείτε; Με ρωτάει
-Εννοώ πως προσπαθώ να πιάσω γραμμή από τις οχτώμιση έως τις 11 και σας πιάνω τώρα.
-Μα τι λέτε μου λεεί εγώ απαντάω από τις 9 το πρωί.. (Και εγώ που ζω και έχουμε τόση διαφορά ώρας;;;)
-Κοιτάξτε προσπαθώ να κλείσω ένα ραντεβού εδώ και μια βδομάδα μπορείτε να μου κλείσετε ένα για την Πέμπτη;;
-Όχι λειτουργούμε σε 48ωρη βάση και πρέπει να πάρετε τηλέφωνο αύριο.
-Γιατί;
-Τι γιατι; με ρωτάει
-Γιατί πρέπει να πάρω αύριο αφου θα μιλήσω με εσένα πάλι...
-Γιατί έτσι είναι το σύστημα
-Μα δεν έχετε σύστημα, λέτε να σας τηλεφωνήσουν το πρωί μα κανείς δεν απαντάει και όταν κάποιος απαντήσει ώς δια μαγείας τα ραντεβού έχουν κλείσει..
-Ναι έχετε δίκιο.
-Δηλαδή θα το κλείσετε;
-Πρέπει να τηλεφωνήσετε το πρωί.

Κάπου εδώ άρχισα να διαπιστώνω πως με ένα σταχτοδοχείο ή με έναν τοίχο μπορώ να συνενοηθώ καλύτερα. Τι να πώ πάω να πω τον πόνο μου στον τοίχο!