Γεια σας με πεθυμήσατε; (Νεκρική σιγή στο ακροατήριο)...
Έχω σε 2 ώρες interview για μια θέση demonstrator στο πανεπιστήμιο. Για Linux/Computer Networks. Κάποιες ώρες την εβδομάδα μόνο και η πληρωμή τρίχες αλλά εφόσον καμιά άλλη εταιρία δεν απάντησε τι να κάνω; Ίσως βοηθήσει αν μπει στο βιογραφικό. Που ξέρεις...
Λοιπόν πάω να ετοιμαστώ ... wish me luck!
Friday, September 30, 2005
Monday, September 19, 2005
Practise, practise... practise!
Αποφάσισα να εξασκηθώ λίγο, αντιγράφοντας δημιουργίες άλλων καλλιτεχνών και ζωγραφίζοντας τες από την αρχή με μολύβι μέχρι το τελικό στάδιο.
Το διπλάνο είναι από το The Darkness, μια δημιουργία του Marc Silvestri, που δείχνει τον κεντρικό ήρωα του comic να καπνίζει στην οροφή ενός κτιρίου. Το original της συγκεκριμένης εικόνας δημιουργήθηκε από τους, Romano Molenaar, Matt Banning, Kevin Conrad, Joe Weems, Rick Basaldua και Matt Milla.
Thursday, September 15, 2005
Λίγο αέρα ρε παιδιά!!!
Χάθηκα λίγο αλλά ξεκίνησε η μελέτη και τα πράγματα μόνο προς το χειρότερο μπορούν να πάνε. Η αναζήτηση της δουλειάς συνεχίζεται αλλά προς το παρόν τίποτα στον ορίζοντα. Δύσκολο όταν ζητάνε συνέχεια προϋπηρεσίες και εσύ δεν έχεις τα 3 - 5 χρόνια που ζητάνε όλοι. Άλλοι πάλι ζητάνε νέα πράγματα. Γνώσεις που εσύ δεν έχεις διδαχτεί στα τέσσερα χρόνια του ΤΕΙ και στο master σου, γιατί για κάποιον μυστήριο λόγο τα πανεπιστήμια απλά δε σου μαθαίνουν αυτά που θα χρειαστείς στον εργασιακό τομέα, καλό ε;;;
Οπότε και έχω σηκώσει 3 - 4 βιβλία από τη βιβλιοθήκη για να προσθέσω στο διάβασμα που ρίχνω για το διδακτορικό ώστε να καλύψω τις διάφορες εφαρμογές και γλώσσες προγραμματισμού που δεν αναφέρει το CV μου. Ο μικρός Compiler αναπτύσσεται. Μόνο 10 - 12 ώρες διάβασμα τη μέρα σωστά; Χαλλλλαρά θα μου πείτε που λέμε και εμείς στη Θεσσαλονίκη (ναι ναι με 4 λάμδα). Μιλάω λοιπόν και με τον Δάσκαλο στο τηλέφωνο (το supervisor ντε, ελληνικής καταγωγής) -"Ναι, τι κάνεις τώρα; Διαβάζεις; Ανακάλυψες ότι 25 ώρες στο 24ώρο δε φτάνουν; Ωραία, ωραία. Κοίτα γράψε και ένα report όχι ιδιαίτερα μεγάλο μωρέ καμιά 15αριά σελίδες μέχρι τη Δευτέρα που να γράφεις τα εξής: Relevant Thesis Title, motivation and state of the art of your topic as well as open problems. What your aims and objectives (milestones το λένε - μου λέει, ναι το γύρισε αγγλίκα μόλις μπήκε η ορολογία του professor στη μέση) techniques and tools you decided as appropriate to use. What can be achieved so far, what industrial relevance it has as well as your conclusions and abstracts of the conference-submitted papers so far. In a nutshell your achievements to date and any proposed future work. Έτσι παιδί μου; λίγα πράγματα μην κουραστείς κιόλας για να αρχίσουμε τη σκληρή δουλειά από Δευτέρα που θα τελειώσεις με αυτό το report".
Ξέρετε κάτι όμως; Μου αρέσει. Δεν είμαι μαζοχιστής, ούτε ψώνιο ούτε φυτό, και πιθανότατα σε μια εβδομάδα από τώρα θα γράψω κάποιο άλλο, λογοκριμένο blog... αλλά πάντα υπό πίεση δούλευα καλύτερα. Αν και τώρα έχω χίλιους δυο άλλους λόγους που κάνω το διδακτορικό κάπως λίγο πιο πρακτικούς, ο αρχικός, ο πρώτος - πρώτος που γεννήθηκε στο μυαλό μου όταν ξεκινούσα το δεύτερο εξάμηνο στο ΤΕΙ, ήταν να μάθω. (Σαν τον Μενέλαο Λουντέμη ακούγομαι - Ένα παιδί μετράει τα άστρα ) Ελπίζω αυτός να το έγραψε και να μη γίνομαι ρεζίλι των σκυλιών τώρα. Να μπω στο γραφείο μου και να δω τη βιβλιοθήκη μου γεμάτη βιβλία και να τα έχω διαβάσει κιόλας, όχι όπως στο ΙΚΕΑ που βλέπεις διακοσμητικά απλά γιατί ταιριάζουν με τη διαρρύθμιση τους. Τέσσερα χρόνια στο ΤΕΙ δε μου έφταναν, και τώρα που είμαι στο 7ο χρόνο σπουδών νομίζω πως τα επόμενα δύο πάλι δε μου φτάνουν.
Δεν ξέρω αν βγάζω νόημα σε σας τους λίγους που το διαβάζετε αυτό αλλά σε μένα είναι ξεκάθαρα όλα. Όσοι βγάλατε νόημα από τις συγκεχυμένες μου σκέψεις σας αξίζει ένα τεράστιο ΜΠΡΑΒΟ!
Οπότε και έχω σηκώσει 3 - 4 βιβλία από τη βιβλιοθήκη για να προσθέσω στο διάβασμα που ρίχνω για το διδακτορικό ώστε να καλύψω τις διάφορες εφαρμογές και γλώσσες προγραμματισμού που δεν αναφέρει το CV μου. Ο μικρός Compiler αναπτύσσεται. Μόνο 10 - 12 ώρες διάβασμα τη μέρα σωστά; Χαλλλλαρά θα μου πείτε που λέμε και εμείς στη Θεσσαλονίκη (ναι ναι με 4 λάμδα). Μιλάω λοιπόν και με τον Δάσκαλο στο τηλέφωνο (το supervisor ντε, ελληνικής καταγωγής) -"Ναι, τι κάνεις τώρα; Διαβάζεις; Ανακάλυψες ότι 25 ώρες στο 24ώρο δε φτάνουν; Ωραία, ωραία. Κοίτα γράψε και ένα report όχι ιδιαίτερα μεγάλο μωρέ καμιά 15αριά σελίδες μέχρι τη Δευτέρα που να γράφεις τα εξής: Relevant Thesis Title, motivation and state of the art of your topic as well as open problems. What your aims and objectives (milestones το λένε - μου λέει, ναι το γύρισε αγγλίκα μόλις μπήκε η ορολογία του professor στη μέση) techniques and tools you decided as appropriate to use. What can be achieved so far, what industrial relevance it has as well as your conclusions and abstracts of the conference-submitted papers so far. In a nutshell your achievements to date and any proposed future work. Έτσι παιδί μου; λίγα πράγματα μην κουραστείς κιόλας για να αρχίσουμε τη σκληρή δουλειά από Δευτέρα που θα τελειώσεις με αυτό το report".
Ξέρετε κάτι όμως; Μου αρέσει. Δεν είμαι μαζοχιστής, ούτε ψώνιο ούτε φυτό, και πιθανότατα σε μια εβδομάδα από τώρα θα γράψω κάποιο άλλο, λογοκριμένο blog... αλλά πάντα υπό πίεση δούλευα καλύτερα. Αν και τώρα έχω χίλιους δυο άλλους λόγους που κάνω το διδακτορικό κάπως λίγο πιο πρακτικούς, ο αρχικός, ο πρώτος - πρώτος που γεννήθηκε στο μυαλό μου όταν ξεκινούσα το δεύτερο εξάμηνο στο ΤΕΙ, ήταν να μάθω. (Σαν τον Μενέλαο Λουντέμη ακούγομαι - Ένα παιδί μετράει τα άστρα ) Ελπίζω αυτός να το έγραψε και να μη γίνομαι ρεζίλι των σκυλιών τώρα. Να μπω στο γραφείο μου και να δω τη βιβλιοθήκη μου γεμάτη βιβλία και να τα έχω διαβάσει κιόλας, όχι όπως στο ΙΚΕΑ που βλέπεις διακοσμητικά απλά γιατί ταιριάζουν με τη διαρρύθμιση τους. Τέσσερα χρόνια στο ΤΕΙ δε μου έφταναν, και τώρα που είμαι στο 7ο χρόνο σπουδών νομίζω πως τα επόμενα δύο πάλι δε μου φτάνουν.
Δεν ξέρω αν βγάζω νόημα σε σας τους λίγους που το διαβάζετε αυτό αλλά σε μένα είναι ξεκάθαρα όλα. Όσοι βγάλατε νόημα από τις συγκεχυμένες μου σκέψεις σας αξίζει ένα τεράστιο ΜΠΡΑΒΟ!
Saturday, September 10, 2005
Eldorado, Making of!
Λοιπόν είναι η πρώτη φορά που περιγράφω βήμα βήμα τη δημιουργία μια σελίδας comic επειδή μάλλον είναι και η πρώτη φορά που ακολούθησα βήμα-βήμα πιστά τους κανόνες δημιουργίας μιας τέτοιας σελίδας.
ΠΡΟΣΟΧΗ: Αν δε σε ενδιαφέρει κάτι τέτοιο θα το βρεις βαρετό! Consider yourselves warned!!!!
Αυτό που έρχεται πρώτο είναι η επιλογή της πλοκής/υπόθεσης. Στην περίπτωσή μου, μιας και δεν έχω κάποια υπόθεση αρκετά πρωτότυπη διάλεξα ένα ποίημα από τον Edgar Allan Poe, το Eldorado κατάλληλο για ένα μονοσέλιδο.
Έπειτα αναλύεις το κείμενο και προσχεδιάζεις τη διάταξη των τετραγώνων (panel) κάθε σελίδας (αν είναι παραπάνω από μια). Στη συνέχεια εκτύπωσα μια σελίδα με άδεια τετράγωνα σύμφωνα με τη διάταξη που είχα προ-αποφασίσει και στη συνέχεια άρπαξα το μολυβάκι και άρχισα να τα γεμίζω.
Έτσι έφτασα στο παρακάτω:
Βέβαια το σχέδιο με το μολύβι είναι αχνό, έχει πολλές επιπλέον και άχρηστες γραμμές και δεν κάνει καθόλου για να προχωρήσεις στο χρωματισμό. Για αυτό το λόγο υπάρχει το στάδιο inking. Το πέρασμα του μελανιού παραδοσιακά γινόταν με πινέλα, μελάνια και μαρκαδοράκια. Σήμερα υπάρχει και η ψηφιακή τεχνική για το λόγο ότι στις άλλες δεν υπάρχει το Undo! Περνάς από το scanner το σχέδιο του μολυβιού σε υψηλή ανάλυση (400 - 600 dpi) και το επεξεργάζεσαι με κάποια εφαρμογή επεξεργασίας εικόνας (photoshop, painter ή paint shop pro). Είναι πολύ χρήσιμο να υπάρχει και ένα digitizer, (εγώ χρησιμοποιώ ένα φτηνό εφόσον είναι για το ψώνιο μου). Έτσι περνάς από πάνω όλες τις γραμμές που θέλεις να κρατήσεις.
Και καταλήγεις εδώ:
Προχωρούμε λοιπόν στο τελευταίο βήμα (ή αν θες το προτελευταίο αν μετρήσεις και την πρόσθεση του κειμένου). Το χρωματισμό. Σήμερα τα comics που κυκλοφορούν ως επι το πλείστον χρησιμοποιούν αποκλειστικά εφαρμογές για το χρωματισμό τους. Οι εφαρμογές αυτές προσφέρουν απίστευτες δυνατότητες στο ελαιοχρωματι.... εννόω στο άτομο που το χρωματίζει και κάνουν ακόμα και τον ερασιτέχνη να φαίνεται καλός!
ΠΡΟΣΟΧΗ: Αν δε σε ενδιαφέρει κάτι τέτοιο θα το βρεις βαρετό! Consider yourselves warned!!!!
Αυτό που έρχεται πρώτο είναι η επιλογή της πλοκής/υπόθεσης. Στην περίπτωσή μου, μιας και δεν έχω κάποια υπόθεση αρκετά πρωτότυπη διάλεξα ένα ποίημα από τον Edgar Allan Poe, το Eldorado κατάλληλο για ένα μονοσέλιδο.
Έπειτα αναλύεις το κείμενο και προσχεδιάζεις τη διάταξη των τετραγώνων (panel) κάθε σελίδας (αν είναι παραπάνω από μια). Στη συνέχεια εκτύπωσα μια σελίδα με άδεια τετράγωνα σύμφωνα με τη διάταξη που είχα προ-αποφασίσει και στη συνέχεια άρπαξα το μολυβάκι και άρχισα να τα γεμίζω.
Έτσι έφτασα στο παρακάτω:
Βέβαια το σχέδιο με το μολύβι είναι αχνό, έχει πολλές επιπλέον και άχρηστες γραμμές και δεν κάνει καθόλου για να προχωρήσεις στο χρωματισμό. Για αυτό το λόγο υπάρχει το στάδιο inking. Το πέρασμα του μελανιού παραδοσιακά γινόταν με πινέλα, μελάνια και μαρκαδοράκια. Σήμερα υπάρχει και η ψηφιακή τεχνική για το λόγο ότι στις άλλες δεν υπάρχει το Undo! Περνάς από το scanner το σχέδιο του μολυβιού σε υψηλή ανάλυση (400 - 600 dpi) και το επεξεργάζεσαι με κάποια εφαρμογή επεξεργασίας εικόνας (photoshop, painter ή paint shop pro). Είναι πολύ χρήσιμο να υπάρχει και ένα digitizer, (εγώ χρησιμοποιώ ένα φτηνό εφόσον είναι για το ψώνιο μου). Έτσι περνάς από πάνω όλες τις γραμμές που θέλεις να κρατήσεις.
Και καταλήγεις εδώ:
Προχωρούμε λοιπόν στο τελευταίο βήμα (ή αν θες το προτελευταίο αν μετρήσεις και την πρόσθεση του κειμένου). Το χρωματισμό. Σήμερα τα comics που κυκλοφορούν ως επι το πλείστον χρησιμοποιούν αποκλειστικά εφαρμογές για το χρωματισμό τους. Οι εφαρμογές αυτές προσφέρουν απίστευτες δυνατότητες στο ελαιοχρωματι.... εννόω στο άτομο που το χρωματίζει και κάνουν ακόμα και τον ερασιτέχνη να φαίνεται καλός!
Έτσι φτάνουμε στο τελικό αποτέλεσμα.
Πάντως τώρα συνηδητοποιώ γιατί χρειάζονται 4-5 άτομα για να δημιουργήσουν ένα comic 22-σελίδων σε ένα μήνα. Χρειάζονται πολλές ώρες. Πάρα πολλές!
Eldorado
Παροκινούμενος από τη Nenya έκανα ένα comic βασισμένο στο ποίημα του Edgar Allan Poe - Eldorado. Ελπίζω να σας αρέσει. Περιμένω σχόλια και κριτικές!
Monday, September 05, 2005
Προσλαμβάνεστε...
... ή μάλλον αυτό θα ήθελα να ακούσω σύντομα, μιας και ξεκίνησα να ψάχνω για δουλειά αρκετά πιο εντατικά από όσο έψαχνα πέρυσι. Έτσι λοιπόν άρχισα να στέλνω αιτήσεις δεξιά και αριστερά για όπου χρειάζονται κάποιον πληροφορικάριο ελπίζοντας να έχω σύντομα αποτελέσματα.
Έγραψα ωραία ωραία το βιογραφικό μου, συνοδευτικές επιστολές, γράφτηκα στο jobshop του πανεπιστημίου, ενώ παράλληλα έχω γραφτεί και σε online (και μη) job agencies. Τι διάολο δε θα μου κάτσει καμιά δουλίτσα;;
Έγραψα ωραία ωραία το βιογραφικό μου, συνοδευτικές επιστολές, γράφτηκα στο jobshop του πανεπιστημίου, ενώ παράλληλα έχω γραφτεί και σε online (και μη) job agencies. Τι διάολο δε θα μου κάτσει καμιά δουλίτσα;;
Subscribe to:
Posts (Atom)