Αρχίσαμεεε!

Μπαίνουμε σιγά σιγά στο ρυθμό της νέας χρονιάς. Το ξέρω ίσως εγώ να άργησα λίγο αλλά τελικά μπήκα. Τα μαθήματα στο πανεπιστήμιο ξεκίνησαν και έχω να πω στο φοιτηταριό εκεί έξω το εξής: ΔΙΑΒΒΒΑΑΑΣΤΕΕΕΕΕ

Σήμερα διόρθωνα γραπτά. Κάθε καρυδιάς καρύδι. Ο ένας έχει συρράψει γράμμα στο workbook του, που εν ολίγοις παρακαλάει να του δίνουμε γενικά μια εβδομάδα παραπάνω για τις ασκήσεις άνευ λόγου και αιτίας και μόνο σε αυτόν. Άλλος πάλι έκανε την επανάστασή του... "Αρνούμαι να γράψω τις απαντήσεις διότι θεωρώ ότι δεν μαθαίνω τίποτα με το να τα γράφω μα μόνο με το να τα διαβάζω. Θεωρώ ότι μια τέτοια διαδικασία είναι χάσιμο χρόνου".

Ότι να 'ναι λέμε. Εντάξει υπήρχαν και οι άριστοι σήμερα, παιδιά που έγραψαν και παραπάνω από όσα χρειαζόταν. Τελικά πόσες φορές έβρισα, καταράστικα, καρφίτσωσα κούκλες voodoo για κάποιον καθηγητή μου που μου έβαλε μικρό βαθμό; Ίσως τελικά να μην ήταν τόσο απλά τα πράγματα όπως τότε. Αύριο θα υπάρχουν φοιτητές που όπως και εγώ στο παρελθόν θα πουν "ο πούστης με έκοψε γιατί του την είπα".

Μα δεν είναι έτσι, τα θέματα δεν τα έβαλα εγώ... Πήρα τις οδηγίες μου, πως να τα βαθμολογήσω και τα βαθμολόγησα. Έκοψα κάποιους και πέρασα κάποιους άλλους, και τα ονόματα εγώ ούτε που τα ξέρω. Έιναι περίεργο να αλλάζεις ξαφνικά στρατόπεδα. Αλλά ρε φίλε, θα σε κόψω αν δεν γράψεις γιατί ο άλλος που θα γράψει πρέπει να περάσει. Δίκαια πράγματα. Πως θα γίνει δηλαδή... μπα καλός είσαι.

Απλά θα πω και το εξής. Κάποια στιγμή πέφτει στα χέρια σου ένα γραπτό με 10 με τόνο. Απλά τέλειο. Ε το επόμενο δεν μπορείς να το βάλεις 10 αν του λείπει κάτι. Δυστηχώς έτσι έχουν τα πράγματα.

Ένα ελπίζω μόνο... μη γίνω ποτέ Downfoot!

Ξέρουν κάποιοι :)

Αισιοδοξία...

Here's a sigh to those who love me,
and a smile to those who hate;
and, whatever sky's above me,
here's a heart for every fate.

Lord Byron, "To Thomas Moore"

Έξι το πρωί...

Είναι έξι το πρωί και όχι ακόμα δεν πήγα για ύπνο. Δεν ξέρω αν θα μπορούσα να κοιμηθώ. Μη προσπαθήσεις να καταλάβεις και πολλά από αυτό το post. Δεν πρόκειται και δεν διατίθεμαι να εξηγήσω. Μερικές φορές θα θέλα να είμαι αδίστακτος, να μη λογαριάζω τίποτα τέλος πάντων να σκέφτομαι σε άσπρο - μαύρο. Τελικά μάλλον βλέπω μόνο γκρίζο. Πολλές λεπτομέρειες να υπολογίσω, να σκεφτώ για να πάρω μια απόφαση. Ποια είναι η λύση που θα προκαλέσει τη λιγότερη ταραχή; Το λιγότερο πόνο ή το λιγότερο ρίσκο; Αυτή θα πάρω, κάθε φορά υπολογίζοντας τα πάντα, λαμβάνοντας υπόψη λεπτομέρειες που δε θα ήθελα ούτε καν να ξέρω ότι υπάρχουν. Θέλω να χαλαρώσω, να κόψω ταχύτητα να αράξω... κι ας γίνει ότι θέλει. Μια φίλη μου φοβάται μήπως δει ότι είναι κάποια άλλη από τον εαυτό που ήξερε τόσα χρόνια. Εγω δε φοβάμαι πια νομίζω... όλοι έχουμε 1,2, 5 - 10 πρόσωπα, και δείχνουμε κάποιο επιλεγόμενο ανάλογα με το άτομο που έχουμε απέναντι μας. Δεν ειναι μάσκες ή προσωπεία είναι πτυχές του εαυτού μας, που δεν τις αφήσαμε να αναπτυχθούν, ώστε να πάρουμε τα στοιχεία που μας αρέσουν από κάθε μια, ή να αποφύγουμε άλλα που δε μας αρέσουν. Με ενοχλεί η politically correct στάση που κρατούσα κατά καιρούς...

Τελικά, σε μια γραμμή... θέλω να χαμογελάσω και να μάθω κάτι... "Δημόσιες Σχέσεις" ας πούμε. Δεν πειράζει παιδιά... καταλαβαίνω εγώ.

GREEK NIGHT!

Σήμερα είναι greek night εδώ στο Leeds. Ετοιμαζόμαστε όλο το ελληναριό να σκάσουμε μύτη εκεί. Ναι ok δεν ακούω ιδιαίτερα ελληνική μουσική (δηλαδή τύπου σκυλάδικων και λαϊκών) αλλά όταν είσαι εκτός της πατρίδας σου, είναι ένας τρόπος να νιώσεις ότι είσαι σπίτι σου.

Λοιπόν καλά να περάσουμε κι απόψε, κι όπως είναι και το σλόγκαν ένος Κυπρίου φίλου: "δε βαριέσαι, θα περάσουμε ... θα περάσουμε".

C U soon!

Interview Result!!

This summary is not available. Please click here to view the post.